Goðasteinn - 01.03.1972, Blaðsíða 61

nefnd þúsunddyggðajurt, og á þeirri jurt var nafnið skiljanlegra,
því hún var stundum soðin í mjólk, sem við það varð sæt. Þessi
jurt er nú kölluð ljósberi.
Mér þótti því mikill fengur að sjá í Goðasteini vísurnar hans
Eymundur í Dilksnesi um þúsunddyggðagrösin, sem frú Guðrún
Snjólfsdóttir kom á framfæri.
Þau, þ. e. ljósberi, vaxa enn á sama stað og þegar Eymundur
var barn í Kotinu, en klettafrú er þar lítið eða ekki.
Á þessari öld mun ljósberinn ekki hafa verið notaður til mann-
eldis, ncma hvað börn hafa stungið upp í sig einu og einu blómi
til að njóta bragðsins.
Hvort klettafrúin hefur verið nefnd þúsunddvggðajurt einhvers-
staðar í Skaftafellssýslum, vil ég ekki segja neitt um, en hér í
Oræfum þykist ég með gildum rökum geta fullyrt, að það hafi
verið ljósbcrinn, sem gekk undir því nafni.
Kvískerjum annan í jólum 1971.
Sigurður Björnsson.
Ath. ritstj.: Goðasteinn stendur í þakkarskuld við frú Guðrúnu Snjólfsdóttur
og Sigurð Björnsson á Kvískerjum fyrir framlag þeirra varðandi þúsunddyggða-
jurt. Leysir það hnút í fræðum, og þarf enginn að velkjast í vafa um, að eitt
er klettafrú og annað þúsunddyggðajurt í máli Skaftfellinga, og tillit ber að
taka til þess í framtíðarbókum um íslenzkar jurtir.
Goðasteinn
59