Goðasteinn - 01.03.1972, Page 75

Matleysi var þér
í minni gróið,
mundir vel tíma tvcnna.
Glcði var þín
að gefa öðrum.
Kærieik þinn margir kenna.
Glöð var lund þín
og lengi setinn
- af gesti og gangandi -
bekkur þinn oft
á blíðkvöldum.
Lífs var þá léttur vandi.
Stórt var geð þitt
og starfsöm höndin.
Áhlaup þín öllu hrundu,
jafnt í orði
sem unnu verki,
ágæta úrlausn fundu.
Hátt bar afmæli
á höfuðdegi,
huga minn æ heim dregur.
í trogum barstu
bita ósmáa.
Sá var dagur sætlegur.
Höfðinglegir
á höfuðdegi
urðu þá veizluverðir.
Lógaðir kind
löngum vænni,
og kúmenskökuna sæta gerðir.