Goðasteinn - 01.03.1973, Page 88

Vel ég skil þér geðjast illa gjálfur þetta,
nóg er búið, þarflaust þvætta,
því af stundu skal og hætta.
Allir ganga yfir sig, sem á það heyra,
enda líka flestir fara
frá þeim bitnir gusti vara.
Ég særi þig, þú sýnir engum samið kvæði,
aldrei verra óðar smíði
úr mér kom til heyrnar lýði.
Kveð ég þig og kyssi mjúkt í kærleiks anda,
illa stafað síðan sendi
sultarblað frá minni hendi.
Hljóttu, njóttu hamingju, sem huginn býður,
falli að þér, frændi góður,
fé og heilsa, sæmd og hróður.
Solotout og svarta kaska sértu háður,
feitan mat og vínið viður
vaxi þinn og dafni kviður.
Aldrei gleyma eg mun þér og aldrei Jóni
gleymdu þínum góða vini,
góðs árnandi, Brynjólfssyni.
Á páskadaginn 1866.
Höfundur: sr. Jón Brynjólfsson í Kálfholti. Handritið frá Ólafi
Ögmundssyni í Hjálmholti.
86
Goðasteinn