Goðasteinn - 01.03.1973, Blaðsíða 22

aður.“ Svarið var: „Eklci skaltu bölva mér.“ „Viltu ekki glíma?“
sagði sýslumaður. Svarið: „Ekki nema þú farir úr fötunum."
„Þá glími ég ekki við þig“, sagði Víum. Ekki höfðu þeir meira
af verunni að segja. En skömmu eftir þetta hætti draugagangur-
inn. Lengi var á orði, hver þessi Hjaltastaðadraugur svokallaði
hefði verið allt fram á mína daga, og voru ýmsar getgátur um
það. Sumir héldu það hefði verið búktalari.
I Árbókum Espólíns er sagt frá þessum viðburði og þar með,
að drengur, sem átti heima á Svínafelli hefði horfið um tíma.
En þegar draugagangurinn hætti á Hjaltastað hefði hann komið
heim og veikst og beiðst prestsfundar og andazt svo, og héldu
þá sumir, að hann hefði í leyni leikið þessi hrekkjabrögð, og
mun það sennilegast, þó menn tryðu því ekki almennt, vildu
hafa það svo, að það hefði verið eitthvað yfirnáttúrlegt.
Slíkir kynjaviðburðir var sagt, að hefðu komið fyrir í Múla-
sýslum, svo sem á Geitdal í Breiðdal og á Bárðarstöðum í Loð-
mundarfirði. Og þar varð uppvíst, hver lék drauginn, sem kall-
aður var Bárðarstaðadraugur, og var það að þakka eftirgrennslan
bónda eins þar í sveitinni, sem var einbeittur og karlmenni.
Hann komst að því, að ógangurinn í bænum var af völdum
manns, sem faldi sig í fjárhúsi, en hann hætti hrekkjunum, þegar
hann heyrði í felum sínum, að bóndinn hótaði honum pynting-
um og dauða ef hann næði honum.
Eftir síra Jón Oddsson voru prestar á Hjaltastað síra Grímólfur
Bessason og síra Sigfús Guðmundsson. En skömmu eftir 1800
var síra Hjörleifur Þorsteinsson orðinn prestur þar. Þorsteinn
faðir hans var prestur á Krossi í Landeyjum, en móðir síra Hjör-
leifs var Herdís dóttir Hjörleifs prófasts Þórðarsonar á Valþjófs-
stað. Hjörleifsætt sú var fjölmenn í Múlasýslum og tengdist svo
við Krossavíkurætt, komna frá Guðmundi sýslumanni Péturssyni.
Síra Hjörleifur var búmaður og kraftamaður, talinn með sterk-
ari mönnum honum samtíða, næst Hafnarbræðrum. Hann var
fyrst prestur á Desjarmýri. Um sumartíma á slætti einn dag var
prestur einn heima, var lasinn og lá uppi í rúmi. Hann átti
nautbola, sem var mannýgur. Prestur heyrir, að boli er kominn
inn í bæjargöng og lætur ófriðlega. Hann fer ofan og ræðst á
20
Goðasteinn