Goðasteinn - 01.03.1973, Síða 22

Goðasteinn - 01.03.1973, Síða 22
aður.“ Svarið var: „Eklci skaltu bölva mér.“ „Viltu ekki glíma?“ sagði sýslumaður. Svarið: „Ekki nema þú farir úr fötunum." „Þá glími ég ekki við þig“, sagði Víum. Ekki höfðu þeir meira af verunni að segja. En skömmu eftir þetta hætti draugagangur- inn. Lengi var á orði, hver þessi Hjaltastaðadraugur svokallaði hefði verið allt fram á mína daga, og voru ýmsar getgátur um það. Sumir héldu það hefði verið búktalari. I Árbókum Espólíns er sagt frá þessum viðburði og þar með, að drengur, sem átti heima á Svínafelli hefði horfið um tíma. En þegar draugagangurinn hætti á Hjaltastað hefði hann komið heim og veikst og beiðst prestsfundar og andazt svo, og héldu þá sumir, að hann hefði í leyni leikið þessi hrekkjabrögð, og mun það sennilegast, þó menn tryðu því ekki almennt, vildu hafa það svo, að það hefði verið eitthvað yfirnáttúrlegt. Slíkir kynjaviðburðir var sagt, að hefðu komið fyrir í Múla- sýslum, svo sem á Geitdal í Breiðdal og á Bárðarstöðum í Loð- mundarfirði. Og þar varð uppvíst, hver lék drauginn, sem kall- aður var Bárðarstaðadraugur, og var það að þakka eftirgrennslan bónda eins þar í sveitinni, sem var einbeittur og karlmenni. Hann komst að því, að ógangurinn í bænum var af völdum manns, sem faldi sig í fjárhúsi, en hann hætti hrekkjunum, þegar hann heyrði í felum sínum, að bóndinn hótaði honum pynting- um og dauða ef hann næði honum. Eftir síra Jón Oddsson voru prestar á Hjaltastað síra Grímólfur Bessason og síra Sigfús Guðmundsson. En skömmu eftir 1800 var síra Hjörleifur Þorsteinsson orðinn prestur þar. Þorsteinn faðir hans var prestur á Krossi í Landeyjum, en móðir síra Hjör- leifs var Herdís dóttir Hjörleifs prófasts Þórðarsonar á Valþjófs- stað. Hjörleifsætt sú var fjölmenn í Múlasýslum og tengdist svo við Krossavíkurætt, komna frá Guðmundi sýslumanni Péturssyni. Síra Hjörleifur var búmaður og kraftamaður, talinn með sterk- ari mönnum honum samtíða, næst Hafnarbræðrum. Hann var fyrst prestur á Desjarmýri. Um sumartíma á slætti einn dag var prestur einn heima, var lasinn og lá uppi í rúmi. Hann átti nautbola, sem var mannýgur. Prestur heyrir, að boli er kominn inn í bæjargöng og lætur ófriðlega. Hann fer ofan og ræðst á 20 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.