Goðasteinn - 01.03.1973, Page 90

Kveðling stofna eg vil enn,
enn svo megi heyra menn.
Menn hafa heyrt ég gat mig gift,
giftu sannri klæðanift.
Niftin klæða mæt og merk
merkileg sín stundar verk.
Verknað góðan kvendið kann,
kann því enginn neita mann.
Mannsins stundar börn og bú,
búsýslunni alvön sú,
sú mín bezta aðstoð er,
erleg kvinnan heiður ber.
Ber því henni að hafa hrós,
hrósa kann ég þeirri drós,
drósin reiknast mál vel mín,
mín því téð er baugalín.
Líndúkanna nift er neit,
neitið gefur það ég veit.
Veitir hún jafnan blíðu bezt,
beztu mér fyrir utan frest.
Fresta má því laukalind,
lyndis hreinan enda bind,
bind ég lekan kjalars knör,
knör upp set í þagnarvör.
Eftir gömlu handriti Skógasafns.
88
Goðasteinn