Goðasteinn - 01.06.1974, Blaðsíða 32
staðir, Oddi og Skálholt, sem um er að ræða við bókagerð á þess-
um tíma.
Sæmundur er giftur Guðrúnu dóttur Kolbeins Fiosasonar. Eftir
Hauksbók Landnámu er tengdafaðir Sæmundar Kolbeinn Flosa-
son, sem varð lögsögumaður 1066. Afi hans og amma eru Kári
Sölmundarson og Hildigunnur, bróðurdóttir Flosa í Svínafell'.
Hann hefir góða aðstöðu til að segja Sæmundi eitthvað orðrétt
cftir afa sínum og ömmu.
Ekki fer það milli mála, að það er einhver Svínfellingu, sem
er heimildarmaður að sumu, sem sagt er frá í Njálu. Þar til má
nefna drauminn fræga um jötuninn v'ð Lómagnúp. Kolbeinn fær
þennan dóm síðast í Njálu: „Son Flosa var Kolbcinn, er ágæt-
astur maður hefir verið einhver í þeirri ætt. Og lýk ég þar Njáls
sögu.“ Það skyldi þó ekki vera, að þessi síðasti póstur í Njáiu gæti
minnt Rangæinga á fræga setningu, sem sögð var af Jóni Lofts-
syni í Odda: „Heyra má ég erk'biskups boðskap, en ráðinn er ég
í að hafa hann að engu.“
Hver veit nema ættir okkar Aðalheiðar komi þarna saman. Ég
á ættartölu mína skrifaða frá Oddaverjum, og vísast á Aðalheiður
cinnig þangað ætt að rekja.
Það fcr ekki milli máia, að höfundi Njálu fannst mikið til um
Kolbcin Flosason fyrst hann gefur honum þennan v'tnisburð, því
það þurfti talsvert til að bera af Flosa og Kára, sem eru tvi-
mælalaust glæsilegustu söguhetjur Njálu ef allt er tekið með. E»
það nokkur fjarstæða, að það sé tengdasonur hans, Sæmundur
fróði, sem gefur honum þcnnan vitnisburð?
Þetta, sem nú hefur verið sagt, breytir ekki þeirri skoðun minni,
að Snorri Sturluson og Sturla Þórðarson hafi lagt síðustu hönd á
þetta mesta listaverk okkar, en auðv'tað eftir heimildum víða að
og þá fyrst og fremst frá Odda.
Nú ætla ég til gamans að borga þessari vinkonu minni, Aðal-
heiði, drauminn með því að segja henni frá annarri konu, sem
hefur frætt mig um höfund Njálu. Það er-vinkona mín, Hólmfríður
Pétursdóttir frá Gautlöndum, ekkja Sigurðar Jónssonar skálds á
Arnarvatni. Ég hitti hana fyr'r nokkrum árum í Reykjavík, þar
sem hún bjó hjá dóttur sinni. Fljótlega segir hún við mig: „Það
30
Goðasteinn