Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 41

Einar Sigurfinnsson:
Finnur á Skurðbæ
Goðasteinn geymir nokkur minnisverð nöfn manna, sem á ferli
voru og í starfi um og eftir síðustu aldamót og settu þá svip á
umhverfið, hver á sinn hátt, sumir góðkunningjar og æskuvinir
mínir, þótt aldursmunur væri allt að 70 árum.
Nú vildi ég, að v'ð mætti bæta e.inum góðum þcgn. Fer vel á, að
nafn hans geymist meðal margra fróðleiksþátta, sem þetta rit
bjargar frá gleymsku.
Friðfinnur hét hann, fæddur 1842 að Þykkvabæ í Landbroti.
Foreldrar hans voru Guðný Runólfsdóttir og Sigurður Jónsson,
bóndi á Þverá, Sverrissonar. Ungur kom hann í Mcðalland og
átti þar heima til æviloka, bjó lengst að Skurðbæ cn síðast í Háu-
Kotcy, Hann var tvíkvæntur og hétu báðar konurnar Sigríðar-
nafni, bæði hjónaböndin barnlaus. Búskapur hans var notadrjúgur
en smár. Umgengni öll og húsagerð mjög snotur. Hann var góður
smiður. Úr járni smíðaði hann m.a. skrár og lamir á hurðir og
úr viði hús og hirslur, einnig margar líkkistur. Veggjahleðslu
kunni hann manna best. Bókband stundaði hann nokkuð. Hann
var ágætur lesari, og skrift lærði hann á fullorð'nsárum.
Friðfinnur átti meiri bókakost en algengt var, cnda fróðleiks-
unnandi og fús að miðla öðrum fróðleik og sagnaþáttum, sem
hann hafði oft á takteinum. Minnið var traust, svo ártöl viðburða
virtust t'ltæk. Hann hafði mætur á fornsögum. Ég sýndi honum
einu sinni nýja Landnámabók. Hann strauk hana mjúklega og
næstum gældi og mælti: „Þessi er móðir allra hinna.“
Goðasteinn
39