Goðasteinn - 01.06.1974, Side 57

að ekkert hefði komið fyrir sérstakt, stóð alltaf til að eyða flest-
um lömburn vegna þess, hve illa heyjaðist um sumarið.
Vík ég nú aðeins að sjálfu Kötlugosinu í Tungunni. Af vatns-
hlaupinu skemmdust ekki nema tvær jarðir, Hrífunes og Fiaga,
sem töpuðu að mestu slægjum sínum undir vatn og sand. Eins og
kunnugt er, stóð gosið yfir í þrjár vikur og allan þann tíma lá
gosmökkurinn yfir Tungunni. Aðeins fyrsta daginn var vindur við
austur og lagði því mökkinn yf.tr sveitina og þá allra mest yfir
norður-Tunguna. Ég ætla ekki að lýsa því, hvernig þeir erfiðleikar
voru, en flesta daga var mcira og minna myrkur og mökkurinn
svo rafmagnaður, að stundum sýndist allt í björtu báli. Sandinn
lagði nú svo ört yfir, að strax um miðjan októbcr varð alhaglaust
fyrir allar skepnur, og voru þær, sem til náðist, vitanlega teknar á
fulla gjöf. Sem betur fór, var búið að ná flestu fé af afrétti, áð-
ur en gosið skall yfir.
Allir sáu nú að hverju stefndi, en ekkert var hægt að gera, sem
bjargráð voru í, nema bíða og sjá, hvort komist yrði yfir til Víkur
með fé til slátrunar. Strax, þegar gosið fór að minnka, var hugsað
um að senda menn til að athuga, hvort það mætti takast. Og þar
kom, að ráðnir voru til þessarar fcrðar tveir mcnn, Þorsteinn
Jakobsson á Flögu og Auðunn Oddsson á Snæbýli. Þeim gekk
furðu vel að finna færa leið með því að rekja sig eftir Leirár-
farvegi og síðan komast sem næst jöklinum, því að þar voru
jakahrannirnar minnstar, og komust með sæmilegu móti í Hafurs-
ey. Þaðan varð að rekja sig milli hranna í ótal krókum út yfir
Sandvatn. Þorsteinn og Auðunn voru fyrstu menn, sem fóru yfir
Mýrdalssand eftir Kötluhlaupið. Þegar þeir komu til Víkur, var
þeim vel fagnað. Gangandi voru þeir auðvitað, en ótrúlega voru
þeir fljótir á leiðinni, enda frískir og harðduglegir menn. Margir
austanmenn höfðu teppst í Vík vegna hlaupsins og fögnuðu því
mjög, að komist varð yfir Sandinn. Þeir Þorsteinn og Auðunn
lögðu svo af stað austur dag eftir, snemma að morgni. Urðu nú
samferða - að minnsta kosti í fyrstu - allir, sem teppst höfðu í
Vík um hlaupið, þeirra á meðal tveir vinnumenn frá Ásum,
Loftur póstur, Jóhannes á Herjólfsstöðum og Lárus á Klaustri, sem
var sláturhússtjóri í Vík, og setti hann menn fyrir sig þar til að
Goðasteinn
55