Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 65

Eínar Erlendsson:
Minningar
frá verslun í Vík
Flutt á 10 ára afmceli
Verslunarmannafélags Vestur-Skaftfellinga,
18. nóv. 1967.
Skömmu fyrir síðustu aWamót var um tíma hér í Mýrdal þjón-
andi prestur, sem þótti að ýmsu leyti scrkennilegur, bæði um
prestskapinn sjálfan og í annarri umgengni við sóknarbörn sín.
Eitt sinn var prestur að spyrja börn, til undirbúnings fermingu, og
gat ekkert barnið svarað spurningu hans. Segir hann þá: „Segið
bara eitthvað, börnin góð, allt betra en að þegja.“ Svarar þá eitt
barnið spurningunni og eflaust miður rétt. Verður prestur þá all-
byrstur og segir: „Ógurleg vitleysa! Miklu betra að þegja.“
Sama má eflaust segja um mig. Mér hefði verið miklu nær að
þegja, en troða hér upp í ræðustól á þessu veglega afmæli Verslun-
armannafélagsins, vitandi vits, að ekki verður sú för mér til frama,
né ykkur, góðir áheyrendur, til gagns eða skemmtunar.
En það verður að segja hverja sögu eins og hún gengur. Ég
tel mig nefnilega hafa í þessu sambandi tromp á hendi, þó hvorki
sé þar um ás né kóng að ræða. Liggur málið þannig fyrir, að
hin ágæta, en þó ekki öfundsverða, undirbúningsnefnd, ja, nánar
tiltekið kona úr henni, flæmdi mig hér út á ísinn. Og ég efa ekki
að margir ykkar, áheyrendur góðir, skiljið það mæta vel, að ekki
er heiglum hent að neita fallegri konu um bón, jafnvel þó vitað
Goðasteinn
63