Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 69

Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 69
landi, Skúla í Mörtungu, Eyjólf á Botnum, Stefán á Hnausum, Markús á Bakkakoti, Ásbjörn á Fljótum, Gísla í Gröf - allir austan Mýrdalssands og svo Eyfellingana: Þorstein á Hrútafelli, Jón á Seljavöllum, Vigfús í Eystri-Skógum, Birð í Ytri-Skógum, Þorstein og Gissur í Drangshlíð. Læt ég hér bessa upptalningu nægja, þó hún sé hvergi nærri tæmandi. Á þessum tíma var vöruvalið fábreytt, naumast nema það allra nauðsynlegasta til að framfleyta lífinu á frumstæðan hátt, t.d. þóttu kringlur og svokallað fínabrauð lúxusvara. Þó sá Brýði fyrir að nægilegar birgðir væru til af tóbaki og brennivíni. Ölvun á kauptíðinni um þetta leyti var þó ekki orðin vcrulega áberandi. Bar einna helst á henni hjá nokkrum Eyfcllingum, enda þá fyrir nokkru hafin allöflug bindindisstarfsemi hér í allri sýslunni. Lítið virtist vera um pcninga í umferð og dagleg peningaverslun því venjulega mjög lítil. Hljóp þar helst á snærið þegar strand- ferðaskipin voru afgreidd hér, að farþegar úr þeirn kæmu í land og keyptu sér á flöskuna. Ekki þótti veruleg nýiunda að sjá mann og mann kaupa fyrir gullpening, 10 og 20 króna, og einnig enska eins sterlingspunds peninga. Þeir, sem afgreiddu í sölubúðinni, gengu alltaf undir nafninu ,,búðarmenn“, sá sem hafði aðalbókhaldið á hendi ætíð ncfndur bókhaldari og verslunarstjórinn sjálfur faktor. Utanbúðarmaður var sá kallaður, sem á kauptíðinni afgreiddi þungavöru í pakk- húsi og tók þar á móti, vóg og flokkaði ullina, harðfisk o. fl. Bar ckki ósjaldan við, að hann lenti í þjarki við innleggjendur, sem komu með ullina alltof blauta. Og fyrir kom, að það endaði með því að sækja varð faktorinn sjálfan til að útkljá málið. 1 þá tíð þótti það ekki svo lítil upphefð að verða búðarmaður, og ennbá, eftir 60 ár, stendur það ljóslifandi fyrir mér, þegar Gunnar Ólafsson, faktor verslunarinnar, kom heim til foreldra minna og spurði þau um, hvort hann ætti ekki að taka strákinn í búðina, eins og hann orðaði það. Svar þeirra var vitanlega já- kvætt og meira en það, að ég ekki nefni hvað hugur minn komst hátt á loft. Ekki var þó kaupinu beinlínis fyrir að fara þessa tvo fyrstu mánuði mína hjá Brýðisverslun, sem var 25 krónur - fyrir báða Goðasteinn 67
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.