Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 75

Maðurinn á skúrloftinu
Skömmu fyrir eða um 1920, um haust, fórst með allri áhöfn
norskt seglskip hlaðið timbri, sem átti að fara til Borgarness.
Mikið rak úr þessu skipi, bæði skipinu sjálfu og farminum. Allö
var það meira og minna brotið, margt alveg mölbrotið. Mest af
þessu rak í Straumfjarðarlandi, Straumfjarðareyjunum og Fram-
eyjum Knarrarness. Fatnaður, húsgögn og búsáhöld, sem ekki
var algjörlega eyðilagt, var borið upp á geymsluloft, sem er í
skúr við austurgafl íbúðarhússins í Straumfirði. Meðal annars
scm þangað var flutt, var káetuborðið. Þó furðulegt megi teljast,
fannst innan um brakið, mölina og þarann, dagbók skipsins ekld
meira skemmd en svo, að hún var læsileg eftir að búið var að
þurrka hana. Að þurrkun lokinni var hún látin á káetuborðið.
Síðast hafði dagbókin verið færð kl. 1 daginn áður en skipið
fórst - það fórst um nótt í vestan roki og foráttubrimi -, telur
skipstjórinn sig þá norðvestur af Garðskaga.
Stuttu eftir að þetta slys vildi til, dreymdi stúlku, er Sigríður
hét, og þá var í Straumfirði, að hún þykist stödd niður við
sjó skammt frá Straumfjarðarbænum. Sér hún þar mann, og er
hann að róta í braki því, er þar hafði rekið. Ekki þekkti hún
manninn, hafði aldrei séð hann fyrr, og engin orð fóru þeim á
milli. Lengri var draumurinn ckki.
Ekki man ég hvort það var næsta dag, en það var einhvern
næstu daga, að Sigríður á erindi út í skúrloft. Þegar hún kemur
upp í stigagatið, sér hún, að maður stendur við káctuborðið og
er að blaða í skipsdagbókinni. Þekkir hún strax að þetta er
sami maðurinn og hún sá í draumnum, og þá var að róta í bralc
inu. Verður henni ekki um sel, svo hún snýr aftur og fer inn í
eldhús. í eldhúsinu var eitthvað af heimilisfólkinu. Sér það, að
Sigríði er brugðið, og spyr hvað valdi. Segir hún því þá, hvað
fyrir hana bar í skúrloftinu. Óðara var brugðið við og farið út
í skúrloft, en þá er þar enginn maður sjáanlegur, og mér er ekki
kunnugt um, að maðurinn, sem Sigríður sá þar, hafi sést síðan.
10. des. 1962.
Goðasteinn
73