Goðasteinn - 01.06.1976, Síða 47

alia tíð frá því að hann hlaut biskupsvígslu hefði hann rekið
tóbaksverslun og selt vöru sína á óhóflega háu verði. Sýndist þeim
slíkt framferði ekki sæma manni í hans stöðu. Buðu og þessir
ákærendur fram vitni máli sínu til sönnunar. Ekki óskaði Jón
biskup vitnanna og viðurkenndi að hann hefði selt tóbak og
hann neyðst til að gera það til að sjá sér og sínum farborða, þar
sem hann hefði verið embættislaus og ekki haft annað fyrir sig
að leggja en cignir sínar. Einnig kvað hann verð Iijá scr ekki
hærra en vera ætti samkvæmt taxta og samþykki alþingis. Þá
var og enn eitt ákæruatriðið og var á þá leið að Jón hefði aldrei
numið guðfræði og hefði engin próf eða vottorð í þeirri grein.
Mundi hann því hafa fengið leyfi til að vígjast hér á landi, af
því að hann hefði ekki treyst sér til að standast þær kröfur, sem
þeir lærðu prelátar í Kaupmannahöfn gerðu til biskupsefna. Við
slíkum ákærum átti Jón biskup engin andsvör og veik hann frá
rannsóknarrétti þcssum og mætti þar ekki aftur, þótt eftir væri
gengið. Kvaðst hann hafa svarað fullnægjandi ákærum prcst-
anna og ckki hafa meira fram að leggja
Niðurstöður og skjöl þessarar ncfndar voru send samsumars
til Kaupmannahafnar til athugunar og umsagnar á æðstu stöðum.
En Jóni biskupi var ekki alveg rótt vegna þessara mála og hugðist
sigla sjálfur utan um haustið, en þá tókst svo illa til að skip það,
sem hann ætlaði með, laskaðist í óveðri daginn fyrir brottför.
Varð því ekkert af siglingu í það skiptið og sneri biskup norður
til embættis síns. Sumarið eftir, það var 1686, kom bréf konungs
varðandi þessi deilumál, og bauð þar konungur Þórði Skálholts-
biskupi ásamt helstu klerkum hans að jafna ágrcining Jóns og
presta hans, ef þess væri kostur. Boðaði Þórður biskup til fundar
með deiluaðilum í Kalmanstungu þá um haustið til að ljúka þess-
um málum. En þá tókst ekki betur til cn svo, að norðanprestar
komust ckki til fundarins sakir stórviðra og snjóa. En fundurinn
var svo loks haldinn á alþingi árið eftir og lauk málinu mcð full-
um sættum Jóns biskups og presta hans flcstra. Sýndist þá sem
allt mundi falla í ljúfa löð og að Jón Vigfússon mundi loks fá
næðis notið í biskupsdómi sínum.
En lánið lék ekki við þenna mann á embættisbraut hans, því
Goðastei/in
45