Goðasteinn - 01.06.1976, Blaðsíða 68

Erfiljóð
Sigurbjörg Magnúsdóttir barn Magnúsar Árnasonar og Vil-
borgar Jónsdóttur á Dagverðarnesi, dáin 14 daga 4. maí 1871,
jörðuð 20. s.m. Erfiljóðin ort af Guðrúnu Pálsdóttur blindu, sem
þá gisti á næsta bæ.
Enginn æsku treysti,
er það næsta valt,
auður, afl og hreysti
ýmsum hvarf gjörvalt,
augnabliks á stuttri stund
eins og Jónas forðum fann
sinn fagra bregðast lund.
Svo eru börnin bestu
búin út í heim,
gnægtagæðin flestu
guðsorð veitir þeim.
Hérvistin er stundum stutt,
líkið fagra lagt í gröf
en iífið heim er flutt.
Það er allt með æru
aftur skilað pund,
glansar gulli skæru
guðs í fegra lund.
Enginn blettur eða synd
sést á því sem svo er hreint,
sannri skírnar lind.
Vilborg hafði talið sig dóttur séra Sigurðar ágjarna prests á
Stóróifshvoli og er það eigi ólíklegt. Hún var stórhreinleg ásýnd-
um, stórger og forkur og mjög ólík sínu fólki. Síðar átti Vilborg
5 börn með Einari Þórhallssyni manni sínum.
66
Goðasteinn