Goðasteinn - 01.06.1978, Síða 57

fá að sofa.“ Með þessar hræðilegu ofskynjanir sneri hann aftur til
konu sinnar, sem beið og hlustaði. Hún var farin að halda að hon-
um hefði eklci tekist ætlunarverkið og að ódæðið hefði einhvern veg-
inn misfarist. Þegar hann svo kom, var hann í svo miklu uppnámi,
að hún ávítaði hann harðlega fyrir ístöðuleysi og skipaði honum að
fara og þvo hendur sínar, er voru blóði drifnar. Sjálf tók hún rýt-
inginn og hugsaði sér að smyrja hendur og vanga þjónanna með
blóði, svo að þeir virtust vera hinir seku.
Næsti morgunn kom og þá komst morðið upp, því að ekki var
hægt að leyna því. Þau Macbethhjónin gerðu sér upp mikla sorg
yfir atburðinum, en þótt böndin bærust mjög að þjónunum, þar
sem rýtingurinn var lagður fram sem sönnunargagn gegn þeim og
andlit þeirra voru blóði drifin, þá féll samt þegar sterkur grunur
á Macbeth, þar sem rökin fyrir því, að hann hefði drýgt slíkt
ódæðisverk voru miklu sterkari heldur en að þessir vesalings ein-
földu þjónustumenn hefðu gert það. En vitni gátu þeir ekki borið,
þar sem Macbedi hafði rekið þá báða í gegn um morguninn í hefnd-
arskyni fyrir konung. Synir konungs bjuggust ekki við neinu góðu
og flýðu þegar úr landi. Malcolm, hinn eldri, leitaði hælis við ensku
hirðina, en Donalbain, hinn yngri, flýði til frlands. Með flótta sín-
um höfðu synir konungs afsalað sér erfðarétti sínum, svo að Mac-
beth sem næsti erfingi var krýndur til konungs í landinu. Þar með
hafði spáscgn nornanna náð að rætast til fulls.
1 tilefni velgengni sinnar buðu Macbethhjónin til mikillar veislu
öllum helstu aðalsmönnum landsins og þar á meðal var Banquo og
syni hans Fleance boðið með sérstakri viðhöfn. En meðfram veg-
inum, sem Banquo varð að fara cftir um kvöldið hafði Macbeth
raðað leigumorðingjum sínum. Þeir vógu Banquo úr launsátri, en
Fleance tókst að komast undan ódæðismönnunum á flótta. En frá
Fleancc þessum er komin konungsætt, sem síðar ríkti í Skotlandi
og af þeirri ætt var t.d. Jakob 6., sá er einnig varð konungur í Eng-
landi sem Jakob I. og samcinaði Skotland og England í eitt kon-
ungsdæmi.
í kvöldverðarboðinu, þar sem drottningin lék hlutverk húsmóð-
urinnar af miklum yndisþokka og virðuleik og kom fram við gesti
sína af ástúð og nærgætni, svo að allir komust í hið besta skap, og
Macbcth spjallaði frjálslega við þana sína og aðalsmenn og sagði
Goðasteinn
55