Úrval - 01.03.1981, Qupperneq 102

100
tilgreindi daginn, þegar biðlarnir
skyldu koma.
Dagurinn rann upp. Eldsnemma
um morguninn söfnuðust vinkonur
Meftuk saman umhverfis hana og
tóku að búa hana 1 brúðarskartið.
Ein fléttaði hið síða hár hennar og
óf perlubönd í flétturnar, önnur
færði hana í glitofin klæði og hin
þriðja valdi hringa til þess að setja á
granna fingur hennar.
Og allar mösuðu stúlkurnar um
biðlana, sem voru að streyma að.
,,Einn kom með hundrað
úlfalda,” sagði sú fyrsta, ,,og þeir
voru allir klyfjaðir sekkjum með dýr-
mætum varningi.”
,,Annar kom með þúsund
stríðsmenn búna ágætum vopnum,”
sagði önnur stúlka.
,,Og hinn þriðji flutti með sér
kistla, fulla af demöntum, perlum og
smarögðum,” sögðu hinar í kór.
,,Verðmæti þeirra er tvímælalaust
ómetanlegt.”
Gamli maðurinn birtist á þröskuld-
inum og spurði: ,,Ertu tilbúin,
dóttir? Biðlarnir eru komnir og bíða
eftir þér.”
,,Ég er tilbúin, faðir,” svaraði
Meftuk og gekk út, ljómandi eins og
sólin af fegurð og fögrum klæðum.
Allir biðlarnir hneigðu sig djúpt
fyrir hinni fögru Meftuk og föður
hennar. Gamli maðurinn settist á
bekk með dóttur sína sér við hlið og
tilkynnti hátt og í heyranda hljóði:
,,Meftuk dóttir mín vill giftast
þeim manni, sem í senn er ríkastur og
ÚRVAL
fátækastur í heiminum. Segið okkur
deili á ykkur.”
Nokkrir menn í dýrum klæðum
gengu fram. Þjónar þeirra leiddu úlf-
alda klyfjaða vörum og báru sekki
með klæðum og skrín með dýr-
mætum steinum.
,,Við unnum þér, fagra mær,”
sögðu biðlarnir og hneigðu sig enn
djúpt, „kjóstu þann, sem þér leikur
hugurá.”
,,Eruð þið allir mjög ríkir?” spurði
Meftuk.
,,Já, hin fagra. Við erum
auðugir.
,,Af hverju haldið þið þá, að þið
séuð einnig fátækastir í heimi?’ ’
„Vegna þess að við eigum ekki
dýrasta fjársjóð á jörðu, hönd þína og
hjarta,” svöruðu ungu mennirnir.
Meftuk fór að hlæja:
,,Það þýðir að eignist þið hönd
mína og hjarta verðið þið aftur ríkir
og ekki fátækir. Nei, ég vil ekki fjár-
sjóði ykkar. Engin ykkar er sá, er ég
leita að.
Nú gengu fram nokkrir ágætir
stríðsmenn, liðsmenn þeirra stóðu
þétt að baki þeim.
,,Við erum ekki allir mjög ríkir,
Meftuk,” sögðu þeir, ,,en með hjálp
hermanna okkar getum við orðið
ríkustu menn á jörðinni, ef við
vinnum önnur lönd.’’
,,En hvað getið þið sjálfir afrekað,
án hermanna ykkar?” spurði Meftuk.
,,Án hermanna okkar getum við
ekkert,” svöruðu stríðsmennirnir.