Sveitarstjórnarmál - 2021, Page 34

SVEITARSTJÓRNARMÁL
34
Upplýsingaleysi torveldar sveitarfélögum
áætlanagerð og að stunda ábyrga
fjármálastjórn. Ég fór í vinnu með
fulltrúum sambandsins og SSV til að fá úr
þessu bætt, og við skulum segja að okkur
miði í rétta átt. Hagstofan slóst í lið með
okkur og birtir nú tölur um útsvarið, sem
svokallaða tilraunatölfræði og sambandið
hefur unnið í að bæta framsetningu þeirra
upplýsinga.“
Í þessu sambandi hafa Grundfirðingar
einnig talið að sveitarfélögin ættu að fá
aðgang að álagningarskrám útsvars, en
því hefur ríkið neitað. Þegar blaðamaður
ræðir við Björgu einu sinni sem oftar
er hún einmitt á leið suður á Akranes
til að skoða álagningarskrána en hún
liggur frammi á pappír hjá Skattinum í
hálfan mánuð. Síðan er engar frekari
upplýsingar að hafa.
„Við fórum fram á það við skattayfirvöld
að fá afhenta álagningarskrá með
rafrænum hætti en fengum neitun á þeim
forsendum að við værum „óviðkomandi
aðilar“ og beiðninni því hafnað á grunni
laga um persónuvernd. Okkur þykir þetta
skrýtið því sveitarfélögum er annars treyst
fyrir alls kyns viðkvæmum upplýsingum
um einstaklinga og fyrirtæki. Víða
erlendis er þetta þannig að hver sem er
getur flett upp á álagningu hvers sem er,
en við erum ekki að tala um að ganga
svo langt. Mér finnst það prinsippmál
að sveitarstjórnir hafi upplýsingar um
útsvarsgreiðslur skattgreiðenda og geti
unnið úr þeim frumgögnum, að virtri
persónuvernd að sjálfsögðu.
Síðan hefur sambandið gengið í þetta
með okkur og meðal annars ályktað um
nauðsyn þess að sveitarfélög fái afhentar
álagningarskrár eingöngu til eigin nota en
ekki til opinberrar birtingar.“
Sóknartækifærin
Björg segir að Snæfellsnesið eigi mikil
sóknarfæri þegar kemur að atvinnulífi og
uppbyggingu.
„Já, ég tel að svæðið okkar eigi
mikið inni. Ég er í eðli mínu bjartsýn
manneskja. Það er bjargföst trú mín að
Snæfellsnesið eigi fullt af tækifærum sem
felast í náttúrulegum auðlindum, ekki síst
sjávarauðlindinni, þekkingu og reynslu í
að nýta hana, íslensku tæknihugviti þar
ofaná, en einnig í auðlindum landsins,
í náttúru og landslagi sem er einstakt
og gestir sækjast í að upplifa og njóta; í
staðsetningu, hafnarskilyrðum eins og hjá
okkur í Grundarfirði og svo mörgu öðru. Í
svæðisskipulagsvinnu Snæfellsness fóru
heimamenn einmitt í að greina þessar
auðlindir og leggja línur um hvernig mætti
í senn nýta þær til verðmætasköpunar en
einnig gæta þeirra þannig að þær missi
ekki gildi sitt.
Sveitarfélög eins og okkar getur styrkt
stöðu sína verulega með samvinnu og
náttúrlega sameiningu eins og ég nefndi
áðan. Þannig stækkum við einingarnar
og verðum mun betur til þess fallin að
nýta gæðin okkar og að bregðast við
síauknum kröfum um meiri og betri
þjónustu við íbúana.
Ég hef gaman af því að hugsa langt
fram í tímann og hef áður sagt að
tæknibyltingin sem er að verða í hvers
kyns samskiptum, fjórða iðnbyltingin
sem kölluð er, sé eitt stærsta tækifærið
okkar á landsbyggðinni í langan tíma.
Hún getur orðið dreifðari byggðum
til farsældar, meðal annars með
störfum án staðsetningar sem allar
tækniforsendur eru nú fyrir, en ekki
síður með því hvaða tækifæri opnast
fólki til menntunar, afþreyingar og
þjónustu. Á landsbyggðinni eru mikil og
eftirsóknarverð lífsgæði, eins og fyrir
barnafjölskyldur.
En það þarf að passa upp á að
allir nauðsynlegir innviðir séu fyrir
hendi. Almenn ljósleiðaravæðing á
þéttbýlisstöðum eins og Grundarfirði er
gríðarlega brýnt verkefni. Tækifærin eru
fyrir hendi og við þurfum að grípa þau
jafnóðum og þau gefast. Við megum ekki
við því að dragast aftur úr að þessu leyti.
Ég þekki það vel að vera í starfi sem ekki
krafðist sérstakrar staðsetningar. Öll 12
árin sem ég vann hjá Alta bjó ég hér í
Grundarfirði og vann með viðskiptavinum
um allt land. Langflestir vinnufélagar
mínir voru í Reykjavík. Ég hef því reynt
á eigin skinni hvernig þetta gengur fyrir
sig. Þetta er auðvelt ef fólk bara vill nýta
sér möguleikana sem fyrir hendi eru.
Veirufaraldurinn er okkur þörf áminning
um hvað við getum og eigum að gera
í þessum efnum. Svo má ekki gleyma
því að fjarvinna snýst meðal annars um
umhverfismál. Með því að nota þessa
möguleika getum við dregið verulega
úr umferð og haft þannig góð áhrif á
umhverfi okkar,“ segir Björg.
Við fórum fram á það
við skattayfirvöld að fá
afhenta álagningarskrá með
rafrænum hætti en fengum
neitun á þeim forsendum
að við værum „óviðkomandi
aðilar“ og beiðninni því
hafnað á grunni laga um
persónuvernd.
Kirkjan og Kirkjufellið, séð frá bæjarskrifstofunum í Grundarfirði.