Mímir - 01.06.1981, Blaðsíða 38

Mímir - 01.06.1981, Blaðsíða 38
háttar. Ætt Þorsteins mægðist síðar við Sturlunga. Helga systir Þorsteins, er tók arf eftir hann átti vináttu við Sighvat Sturluson, en hún bjó á Brjánslæk. Gellir sonur Þor- steins hafði Flatey af arfinum og hann átti Vigdísi dóttur Hvamm-Sturlu (B. K. Þ. og G. J. ’43:cvi). Það er því næsta víst að Þor- steinn Gyðuson hefur verið stórkarl í sínu héraði. Þeir Björn Karel og Guðni nota þessi tengsl Þorsteins við Sturlunga til þess að koma því að, að e.t.v. hafi Sturlungar skráð sögnina um Auðun og telja þáttinn fyllilega samboðinn Snorra Sturlusyni. Um Þorstein búanda sem nefndur er í upphafi þáttarins er ekkert vitað. Sögnin sjálf, sagan af hinum ,,félitla“ Auðuni sem brammar á milli stríðandi landa tíl að færa alls ókunnum höfðingia gersemar að siöf. er öll með miklum ólíkindum. Stig Wikander segir um þetta atriðí: ,,Gávor av isbjörnar var alltsá ingen sállsynhet, men lanst ifrán att förklara fattiglapnen Auduns handlande, gör dessa historiskt belagda fall hans gáva ánnu oförklarligare“ (Wikander ’64:Í01). Allur ferill Auðunar, hin gevsilega staðfesta hans og sjálfsöryggi, er með ein- dæmum. Wikander gengur svo langt að stinga unn á bví að Auðunn hafi aldrei ver- ið tih nafn hans gæti verið táknrænt. eins og Áka-nafnið, shr. Audi-winis = Auðunn = vinur auðsins (Wikander ’64:113). Hvort sem bessi tilgáta stenst eða ekki er engin ástæða til að fialla um Auðnn eins og mann sem örugglega hefur lifað á íslandi um miðia 11. öld. Undirstaða þáttarins eru munnmæla- sagnir, fordæmi og minni, og hin munnlega gevmd hefur gert Auðun ómennskan að miklu leyti. NirSurstöður. Þáttur Auðunar, í öllum sínum fullkom- leik, er að öllum líkindum hrein goðsögn. Kveikjan að honum hefur vafalítið verið ferðasaga einhvers fátæks Islendings, sem hin munnlega geymd mótaði síðan eftir sín- um lögmálum. Hinn sanna vísi að sögninni er ómögulegt að einangra nú. Ættfærslan í lok þáttarins er síðari tíma viðbót, sem auk- ið hefur mátt frásagnarinnar þegar þátturinn var sagður í fjölmenni. Með ættfærslunni er Auðunn tengdur voldugustu ætt landsins og þannig aukið á mikilleik hans. Sturlungar hæfðu svo sannarlega orðspori þessa forfram- aða alþýðumanns, og tengslin við þá réttlættu það að sögnin væri skráð á rándýrt kálfskinn og þannig varðveitt. Auðunn er ekki hetja eins og þær sem við bekkium úr Islendingasögunum, t.a.m. er hvergi getið um líkamlegan fræknleik hans. En ferill hans er ferill hetiu og skynsemi hans og staðfesta eru fyllilega samboðin hvaða hetju sem er. Hinn fátæki Auðunn sómdi sér vel við hirðir norrænna konunga og beir umgengust hann á jafnréttisgrund- velli. Auðunn er hetia sem almúginn gat sam- samast og slíkar hetiur hafa jafnan gegnt því hlutverki að auðvelda alþýðufólki að þrevia vesöld hins iarðneska lífs. Sögnin um Auð- unn sýndi fólki fram á að mannkostirnir náðu út fyrir mörlcin á milli auðs og örbirgð- ar. Auðunn lætur ekkert aftra frama sínum og hann er að sönnu vinur ríkidæmisins. Sagnir um félitla menn sem sniara sig í heimi auðæfanna hafa verið til um langan aldur. Það er trú mtn að sögnin um Auðunn sé af sama meiði og sögnin um blaðsölustrákinn sem varð forseti Bandaríkianna. mTASKRÁ: Útzáfur: 1. Biblía, barí er heilöz ritninv. (ný bvðing úr frummálnnumV Á kostnað bins breska og er- ienda biblíufélaas. Revkiavík 1923. 2. Hungrvaka. Bvskupa sögur T. bindi. Guðni Tónsson bió til prentunar. Islendingasagnaút- aáfan 1953. 3. Gautreks saaa. Fornaldarsögur Norðurlanda JV. bindi. Guðni Jónsson bjó til prentunar. ís- lendingaútgáfan 1959- 4. Auðunar þáttr vestfirska. Vestiirðinvasövur. Islenzk fornrit VI. bindi. Björn Karel Pórólfs- 36
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Mímir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Mímir
https://timarit.is/publication/1937

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.