Mímir - 01.06.2023, Síða 11

9Mímir 53 - Mímishöfuð
árum var tímaritið Mímir fullt af partímyndum. Allir stúdentar
sóttu rannsóknaræfingar Félags íslenska fræða sem Þórarinn
Eldjárn hafði gert frægar. Þar gátu nýnemar rætt pissfullir við
heimsfræga fræðimenn. Á rannsóknaræfingum voru fluttir
gífurlega langir fyrirlestrar, ég man eftir einum 75 mínútna.
Þar fyrir utan var þrírétta máltíð og dansleikur. Árshátíð Mímis
var einnig feiknarlöng og einkenndist af hefðum. Engum
fjármunum þurfti að eiga í kjólaleigu eins og í lögfræðinni en
áberandi voru vítur á stúdenta sem kölluðu á að þeir læpu
dauðann úr skel eða drykkju ómælt brennivín úr horninu
Grími. Sagnfræðinemar voru einnig í Árnagarði með eigin
hefðir. Nokkrum sinnum héldu félögin árshátíð saman og var
dagskráin þá iðulega 3-4 tímar til að koma öllum hefðunum
fyrir. Eitt sinn vorum við með bókmenntafræðinemum og
þá voru þrír heiðursræðumenn.
Árnagarður á þessum tíma var alveg eins og nú
að flestu leyti. Miðdepillinn er þó horfinn sem er
kaffistofan á jarðhæð þar sem Gógó réð ríkjum og
húsgögnin voru frá lokum 7. áratugarins, óþægileg en
í skýrum stíl. Þar reyktu allir eins og strompar og það
tók mig 3-4 mánuði að hætta mér þangað inn. Annar
mikilvægur staður var risavaxinn sófi á 3. hæð þar sem
sofandi nemendur lágu stundum. Ekkert töluver var
í húsinu enda skrifuðu flest okkar glósur eigin hendi.
Vitað var að prófin yrðu níðangurslega þung og þau voru
í janúar enda hófst námið ekki fyrr en seint í september.
Þessu var öllu breytt skömmu síðar að kröfu raunvísindanema.
Ég hef alltaf saknað janúarprófanna sem eyðilögðu jólin alls
ekki neitt.
Árnagarður var aðeins rúmlega tvítugur þegar ég kom
þangað fyrst. Farsímar voru þá engir en einn tíkallasími var á
jarðhæð þar sem nú er Baðstofa stúdenta. Oft voru hressilegar
áletranir þar. Á 10. áratugnum urðu borðin á jarðhæð miðdepill
félagslífsins en þar sátu reykingamenn eftir að reykingar urðu
útlægar af kaffistofunni, m.a. fyrir mitt tilstilli. Meðal þeirra
voru eldri stúdentar sem höfðu verið mjög lengi við nám og
flestir þeirra kunnu allar íslenskar vísur sem ortar höfðu verið.