Mímir - 01.06.2023, Blaðsíða 26

24
Rakel Anna, forseti sviðsráðs hugvísindasviðs skrifaði í
fyrra, um gildismat vísindanna, þar sem hún ræðir það út frá
pólítískum vinkli og með nýtt háskólaráðuneyti í huga. Þar
bendir hún á að þau störf sem til eru í dag eru ekki endilega
þau störf sem til verða síðar. Þá skrifar hún:
Mikilvægt er að fjármagni í ríkisrekinn háskóla sé ekki áætlað
eftir þörf tiltekinna starfsgreina á vinnumarkaði. Ef svo fer,
setur ríkið sig í þá stöðu að beina stúdentum í eina átt frekar
en aðra, sem er óásættanlegt. Íslenskir stjórnmálamenn árið
1970 hefðu aldrei getað spáð fyrir um að vinnumarkaðurinn
í dag myndi líta út eins og hann gerir nú. Eins er það ekki
góðs viti að reyna að beina námsfólki í hinar og þessar
námsleiðir byggt á hugmyndum núverandi stjórnvalda
um hvernig íslenskt samfélag mun líta út árið 2060
og hvers konar hugvit og starfskraftur mun koma að
bestum notum þá.
(Rakel Anna Boulter, „Gildismat”, 2022).
Sömuleiðis skrifaði Rakel Anna grein í haustblað
Röskvu 2022, þar sem hún ræðir möguleika
nýsköpunar á Hugvísindasviði, og bendir þar
á að einskær hagnaður eigi ekki neitt skylt við
nýsköpunarhugsjónina – að gildismat okkar ætti ekki
að liggja í aurnum einum saman (Rakel Anna Boulter,
„Möguleikar”, 2022). Sú hugmynd að hagnaður og mælanleg
hagnýti á vinnumarkaði er skakkt gildismat, og nákvæmlega
sama gildismat og leiðinlegi vekrfræðifrændinn gengur út frá.
Hann miðar að því að skilja það sem hefur fast form, skýra
sýn og rétt svar – og þó það sé ekkert að því, þarf fólk sem
skilur formleysu lífsins, fært um að greina hana og beisla.
Beita henni og framfleyta í ákveðnum tilgangi, í ákveðinn
farveg. Er eina markmið frændans í lífinu að verða ríkur eða
eiga fyrir bláberjum og gulli á grautinn? Á meðan okkur nægir
salt og svör við mikilvægari spurningum lífsins og mannlegu
samhengi?