Vinnan og verkalýðurinn - 01.05.1955, Síða 13

kauphækkunarbaráttu, endurspegl-
aði hinn almenna baráttuvilja verka-
lýðsins í landinu. — Verkalýðsstéttin
lagði á þetta enn aukna áherzlu með
því að steypa yfirráðum auðstéttar-
innar í stjórn Alþýðusambandsins og
í Fulltrúaráði verkalýðsfélaganna í
Reykjavík.
Eftir Alþýðusambandsþingið fóru
verkalýðsfélögin að undirbúa hina
miklu kaup- og kjaradeilu. Þrettán
verklýðsfélög í Reykjavík og Hafnar-
firði og verkamannafélögin á Akur-
eyri og Siglufirði sögðu upp samn-
ingum sínum. Þau hófu þegar nána
samvinnu um kröfugerð í aðalatrið-
um (grunnkaup ,orlof o. fl.) og um
annan undirbúning deilunnar. Þa-u
kusu sameiginlega nefnd manna til
samstarfsins og úr hennar hópi sex
manna samninganefnd. í annan stað
var skipuð nefnd manna til að ann-
ast rekstur verkfallsins.
Stjórn Alþýðusambandsins réði tvo
hagfræðinga til þess að semja álits-
gerð um kaupmátt launanna miðað
við 1947.
Álitsgerð þeirra leiddi í ljós, að þó
að hækkun húsaleigu væri ekki með-
talin, hafði kaupmátturinn rýrnað á
þessu tímabili um ca. 20%. Þessi á-
litsgerð hagfræðinganna hafði gagn-
ger áhrif á alla deiluna, mótaði al-
menningsálitið og og gerði andstæð-
inga verkfallsmanna rökþrota. í
þessu efni sem fleirum fann verka-
lýðurinn á hinn áþreifanlegasta hátt,
hvaða gildi umskiptin í Alþýðusam-
bandinu höfðu honum í vil.
Verklýðsfélögin urðu síðbúnari
með kröfur sínar en þau vildu hafa
verið. Þau ákváðu því að lýsa ekki
Hér eru
reykvískir
verkfalls-
verðir á
veginum
við Smá-
lönd, reiðu-
búnir að
stöðva
verkfalls-
brjóta og
benzín-
smyglara,
er safnað
hafa liði
til að
brjótast í
gegn.
VINNAN og verkalýðurinn
51