Vinnan og verkalýðurinn - 01.05.1955, Blaðsíða 41
stuðningi við verkfallsmenn, ekki sízt
við verkfallsverðina, gjöfum og ýmis-
konar aðstoð. Sérstaklega var skipu-
lagning Kvenfélags sósíalista á veit-
ingum til verkfallsverðanna lofsverð
og kærkomin.
í sambandi við stuðning við verk-
fallsmenn er skylt að geta þess, að
þ. 26. marz samdi Hafnarfjarðarbær
og öll fyrirtæki hans um fullar kröf-
ur verkfallsmanna, en það reyndist
hafa mikla þýðingu fyrir allt verkfall-
ið og stóð í öfugu hlutfalli við hina
hrokafullu neitun Sjálfstæðisflokks-
meirihlutans í bæjarstjórn Reykjavík-
ur um að semja við verklýðsfélögin.
Samningurinn í Hafnarfirði er óræk
sönnun þess, hverju samstarf verk-
lýðsflokkanna getur áorkað. Hefði
hliðstæður meirihluti verið til stað-
ar í bæjarstjórn Reykjavíkur, er lít-
ill vafi á því, að gangur verkfallsins
hefði orðið annar.
Einn mikilsverðasti þáttur þeirrar
aðstoðar, er verkfallsmenn nutu, var
aðstoð Alþýðusambandsins, sem í
einu og öllu lagði sig fram til þess að
tryggja verkfallsmönnum sigur. Kom
nú skýrt 1 ljós, hvaða sköpum það
skipti, að verkfallsmenn áttu í sam-
bandsstjórn vin, en ekki óvin.
Mörg Verklýðsfélög úti á landi
studdu verkfallsmenn með ráðum og
dáð. En samtímis komu fram alvar-
legar veilur verklýðshryfingarinnar á
einstökum stöðum. Tilfinnanlegast
var þó aflýsing hins boðaða verkfalls
á Keflavíkurflugvelli, vinnusvæði
hins erlenda hernámsliðs. —
Eftir því sem á verkfallið leið,
varð atvinnurekendum og ríkisstjórn
æ ljósar, að baráttuhugur verkfalls-
manna dvínaði ekki, heldur jókst.
Þann 18. apríl var verkfall boðað í
frystihúsunum í Reykjavík.
Upp úr því fór að bera meir á
Útifundurinn á Lækjartorgi 13. apríl. (Ljósm. Ó. Thorjacíus).
VINNAN og verkalýðurinn
79