Bergmál - 01.12.1952, Side 31

1952
um öðlast hið nýja viðhorf.
Öruggasta ráðið er að byrja í
smáum stíl. Öll höfum við ein-
hvertíma unnið verk með góð-
um árangri og fundið til þeirrar
ánægju og þess sjálfstrausts, er
það skapaði okkur. Byrjum á
því, að hugsa um hið velunna
verk, hvert sem það var. Kynn-
um oss hvert atriði þess, hverja
kennd, er það veitti oss, hvað
eina, er var því samfara. Á þann
hátt stuðlum við að því hugará-
standi, sem nauðsynlegt er, til
.þess að færa út kvíarnar sam-
kvæmt hinum nýja lífsmáta.
Tökum dæmi: Ég vil gjarnan
ferðast til Þýzkalands. Hingað
til hef ég alltaf sagt, að slíkt
væri ómögulegt og þar með var
það mál úr sögunni nema óá-
nægjan yfir að geta ekki veitt
mér þetta, enda þótt um slíkt
væri auðvitað ekki við sjálfan
mig að sakast. í stað þess sný ég
þessu nú við og segi: Auðvitað
er það hægt. Mér dettur alls ekki
annað í hug.
En það er margt, sem þarf að
gera.'Læra málið til dæmis. Þá
vantar peninga. í stað þess að
eyða tímanum í dagdrauma um
Þýzkalandsferð, ver ég honum
til að vinna mér inn peninga til
ferðarinnar.
Til eru ótal ráð, er sum virð-
----------------- Bergmál
ast smávægileg, til þess að þjálfa
hugsun okkar og athugunar-
gáfu, auka aðlögunarhæfni okk-
ar og sveigjanleika, en þessi at-
riði eru öll sérlega nauðsynleg,
til þess að okkur megi vel vegna,
og við komumst áfram í heim-
inum.
En okkur hættir öllum við að
falla í fastar skorður vana og
einhæfni, vinna verk okkar á
eins auðveldan hátt og unnt er
og athyglislaust. Þetta er í sjálfu
sér sízt að lasta að vissu marki,
ef við notum þá orku og þann
tíma, sem sparast við sérgrein-
ingu og hnitmiðun vinnu til ein-
hverra nytsamlegra hluta. En
svo er sjaldnast. í þess stað lát-
um við hinar tæknilegu og sér-
hæfðu vanaskorður ná tilallslífs
okkar og allra starfa, svæfa okk-
ur, svipta okkur sköpunargáfu
og ímyndunarafli, ábyrgðartil-
finningu og sjálfstæði í hugsun
og athöfn.
Hér fara á eftir nokkrar regl-
ur eða æfingar, sem að gagni
mættu koma þeim, er vildu
freysta þess að verða frjálsari,
ánægðari og nýtari menn. Þær
krefjast í flestum tilfellum
sjálfsafneitunar og sjálfsaga, ef
árangur á að nást, en það er
einmitt sjálfsaginn og aukin
raunhæf og sönn sjálfsþekking,
29