Goðasteinn - 01.09.2009, Síða 43

Goðasteinn - 01.09.2009, Síða 43
Goðasteinn 2009 var Grímur, hann var prestur í Kirkjubæ á Síðu um 1260, í Holti um 1270, í Odda 1274-1284, á Breiðabólsstað 1284-1290 og aftur í Odda 1290-1298. Samtals var hann prestur í Odda í 19 ár. Ekki er kunnugt að Grímur prestur ætti konu eða börn enda máttu prestar ekki giftast á þeim tíma. Hafi jörð Björns hvíta enn verið í eigu Holtsbænda fram á daga Gríms gæti hann hafa fengið hana í arf eftir föður sinn, að undanskildum skóginum sem kirkjan átti. Hann hafi síðan arfleitt eða gefið Oddakirkju hlut sinn í jörðinni sem hefur verið beitan'étturinn. I því sambandi er vert að hafa í huga að hann á ættir að Odda því Jón Loftsson var langafi hans. Þá passar þetta nokkuð saman. Björn hvíti bjó á miðjörðinni í Þórsmörk. Þorgeir skorargeir í Holti skiptir við Björn á jörðum og fær honum Asólfsskála í staðinn fyrir jörð hans á Þórsmörk og Holtskirkja eignast allan eða mest allan skóg á miðhluta hennar fyrir 1270. Sonur auðugs bónda í Holti sem er afkomandi hinna fornu Holtsverja gerist prestur í Odda og deyr þar 1298 eftir 19 ára prests- þjónustu á Oddastað. Hann er sennilega ógiftur og barnlaus og auk þess tengdur Oddaverjum ættarböndum og Oddakirkja eignast fyrir 1397 afréttarréttindi eða beitarrétt á miðhluta Þórsmerkur. Hlut Oddakirkju í Þórsmörk fylgdi ekki réttur til skógarhöggs enda var Holtskirkja búin að eignast skóginn á þessu sama svæði fyrir 1270, samkvæmt máldögum kirkjunnar. Að vísu átti Oddakirkja skóganæit í Engidal en hann er ekki á miðhluta Þórsmerkur, heldur nærri vestast á henni. Oddakirkja hefur því sennilega ekki fengið skóginn í Engidal með afréttinum á miðri Mörk, heldur eftir öðrum leiðum. Þetta bendir allt til þess að frásögn Njálssögu um Björn bónda á miðbænum í Þórsmörk og jarðaskipti Þorgeirs í Holti við hann sé rétt. Hitt er svo annað mál hvort lýsing höfundar Njálssögu á framgöngu Björns í bardögunum við brennumenn sé rétt. Höfundar íslendingasagnanna gerðu afar lítið úr því að þrælar hafi verið til nokkurs gagns í bardögum enda hafa þeir sennilega ekki verið látnir æfa vopnaburð. Enda þótt Björn hafi ekki sjálfur verið þræll þá var hann afkomandi ófrjálsra manna og það gæti hafa verið næg ástæða til þess að gera sem allra minnst úr framgöngu hans í bardögunum með Kára. Því má segja að hann hafi verið gerður að skáldsagnapersónu. Kári var lfka mikill afburðamaður til vígaferla og því hefir þurft mikið meira en meðalmann til að standa honum á nokkurn hátt jafnfætis á þessum vettvangi. Að Björn skyldi komast lifandi og ekki mikið særður frá þeim tveimur orustum sem þeir Kári háðu við brennumenn bendir til þess að hann hafi verið frískleikamaður og hafi haft einhverja æfingu í vopnaburði. Lýsing höfundar sögunnar á framgöngu Björns er í miklu ósamræmi við þá sigra sem þeir Kári unnu í bardögunum þrátt fyrir alla hæfileika Kára sem bardagamanns. „Þótti Björn nú miklu heldur en áður maður fyrir sér“. Þessi setning sögunnar bendir líka til þess að Björn hafi ekki staðið sig illa í bardögunum. 41
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1974

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.