Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 33

Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 33
NORSKA KIRKJAN HERNÁMSÁRIN 31 boðsins og kristniboðsfélaganna eigi um geð, þá er hann stóð augliti til auglitis við en miklu vandamál innrásarinnar. Prófessor dr. phil. Ole Hallesby var formaður heimatrúboðs- ins, maður skeleggur, brennandi í andanum, lærður, reyndur í frjálsu starfi, elskaður af öllum kristnum lýð, en ótti heimslynd- um mönnum og vantrúuðum. Sá þriðji, er nefna ber, er Ludvig Hope, formaður Kínatrú- boðsfélagsins. Olíkur er hann hinum tveim, en líka brennandi og lifandi í trú, frábær prédikari, eljumaður, fremur fráhverfur formum kirkjunnar og sérstöku prestsdæmi, elskandi kristinn lýð, en tortrygginn á annað en lifandi játningu orða og verka. Allir þessir þrír voru mikilmenni, styrkir og öruggir í sann- færingu og, þá er hér var konrið, einhuga í grundvallarsann- indum kristinnar trúar. Mun það sjást skýrar síðar. Þótt ég nefni þessa þrjá aðeins, ber að muna, að mikill fjöldi annarra kom mjög við sögu. Og auk þeirra ber að muna ena kristnu alþýðu, sem aldrei brást. Þá er þýzki herinn steig á norska grund, kom það þjóðinni mjög á óvart. Um stund stóð hún höggdofa og vissi ógjörla, hversu við skyldi bregða. Konungur, þjóðþing og ríkisstjórn flýðu land. A þann hátt var borgið því, er bjargað varð. En eftir stóð forystulaus þjóð, svikin á vald óvinum, er vildu móta hana, andlega og tímanlega, eftir eigin geðþótta. Kristnir menn þekktu skipti nazistanna við Játningarkirkj- una þýzku og vissu því, hvers vænta var. Fyrstir allra áttuðú þeir sig og vissu, hversu fylkja skyldi. Enn voru þeir þó dreifð- ir og tengslin veik með kristnum lýð. Fyrstur kenndi Berggrav ens þýzka valds. Því hóf hann leit að stuðningi ens frjálsa, kristna starfs. I byrjun stríðsins, eða í september 1939, sendu þeir Berg- grav og Hallesby sameiginlegt ávarp til þjóðar sinnar. Það var viðvörun og hvatning í senn. Niðurlag þess er svona: „Biðjið án afláts um frið í réttlætandi og friðþægjandi anda Krists, svo að dómur sá, er nú gengur yfir þennan heim, megi verða hlið þjáninganna til frelsis og nýs lífs“.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Víðförli

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.