Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 40

Víðförli - 01.03.1947, Qupperneq 40
38 VÍÐFÖRLI kirkju sinnar og mikill fjöldi bæjarbúa. En þá er sýnt var, hvílíkt aðstreymi yrði, tók „lögreglan“ til sinna ráða og hindr- aði sókn fól'ksins að dómkirkjunni. Fátt komst inn. En eigi að síður fór messan fram sem ætlað var. En götur allar voru þéttskipaðar fólki, er söng sálma og þjóðsöngva. Athæfi stjórn- arinnar vakti mikla gremju, og þótti nú svo. langt gengið og réttur kirkjunnar svo skertur, að ekki væri við hlítaudi. Mál þetta stendur dýpri rótum en unt er að sýna hér. Réttur kirkj- unnar og' hef'ð var brotin, og mátti ekki við þvílíkt una. „Kristent samrád“ og biskupar komu saman og ræddu mál- ið og kom öllum ásarnt um, að kirkjan gæti í engu verið í tengslum við það vald, er færi svona að. Fyrir því var ákveðið, að biskuparnir allir segðu embættum sínum lausum. Það gjörðu þeir og þannig var fyrsta skrefið stigið til algjörs skilnaðar. Um sömu mundir voru tvenn lög sett, er fengu einhuga and- úð kirkju og þjóðar. En fyrri voru um „þjóðernislegt“ upp- eldi barna og unglinga (sbr. Hitlersæskuna'). Hin um stéttarskip- un kennara. Páskarnir 1942 voru enn örlagaríkasti tími í sögu þessara ára. Að sjálfsögðu fóru messur fram í öllum kirkjum landsins. En í lok prédikunar las prestur af stól erindi, er „Kristent sam- rád“ hafði samið. Sýnt var þar fram á, hvílíkt djúp væri á milli kristinnar kirkju og þess valds og skipanar, sem nú réði í landinu. Hvoru tveggja yrði ekki þjónað í senn. Sérhver krist- inn maður yrði að velja annaðhvort. Guðs orð og játningarnar væru sá grunnur, er kirkjan stæði á, og með því að ekkert væri sameiginlegt henni og enu nýja veldi, væri skilnaður óhjákvæmi- legur. Og að síðustu lýsti presturinn yfir, að hann segði af sér sem embættismaður ríkisins, en myndi framvegis gegna prest- legri þjónustu í þágu safnaðarins, svo sem við yrði komið. Þetta kom quislingsstjórninni mjög á óvart og auk þess afar illa. Hún reyndi að kippa þessu í lag en tókst eigi. Var þá Berggrav tekinn fastur og settur í varðhald og dvald- ist þar til stríðsloka nærfellt. En nú tók Quisling til eigin ráða. Réði hann prest nokkurn.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Víðförli

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.