Kjarnar - 01.09.1950, Page 127

fimm mínútum síðar var hann kominn að húsinu með
opna gluggann.
Roquant kom tíu mínútum seinna og mætti Fresquoy
þegar hann gekk út úr skugganum við húsið. Roquant
hrökk í kút þegar hann sá háa manninn. Hann ætlaði
að fara að segja eitthvað, þegar Fresquoy gaf honum
bendingar um að þegja.
— Þú skalt hlusta, ef þér er annt um frelsið. Þú ættir
að vita að lögreglan er á hælum þér. Haltu þér frá Cres-
noy. Ef þú skyldir hafa miðann, sem þú talar um í bréf-
inu, út af því að þú sért farinn burtu, þá eyðileggðu
hann.
Roquant var náfölur.
— Þakka þér Fresquoy, ég kann að meta frelsið og
ég fer.
Hann flýtti sér burtu og náði í bifreið. Fresquoy sá
hann tæta sundur lítinn miða. Það var miði Pacassos.
Fresquoy klifraði nú eftir eldingarvaranum, upp í opna
gluggann og fór inn. Svo kveikti hann ljós. Á borði stóð
ávaxtaskál og undir henni voru uppdrættirnir.
Fresquoy athugaði þá. Enginn efi, að þetta voru frum-
rit. Þrjú þjóðlönd í Evórpu mundu kaupa þau fyrir of-
fjár — hvað sem þau kostuðu.
Hann stakk bréfinu í vasann, gekk út að glugganum
og leit út. t
Hann stóð grafkyrr.
Hinum meginn á götunni stóð lögreglumaður. Hann
þekkti Duchelte og handlangara hans. Húsið var um-
kringt.
Kjarnar — Nr. 13
125