Helgarpósturinn - 21.08.1986, Blaðsíða 17

er lítill markaður fyrir íslenskar kvikmyndir er-
lendis: þær eru oft ansi þungmeltar og einkenn-
ast að mínum dómi óþarflega oft af yfirspennt-
um listrænum ambisjónum. Enda er árangurinn
eftir því.“
— Sœkirdu fleiri kvikmyndahátíöir að jafn-
aði?
„Ég fer á hverju ári á American Film Market,
sem er í Hollywood í mars, en auk þess á hátíð-
arnar í London í september og í Mílanó í nóv-
ember. Og einu sinni hefur mér verið boðið á
kvikmyndahátíð í Sovétríkjunum."
Sovét og Sjólfstæðis-
flokkurinn
— Segðu mér frá tildrögum þess.
,,Ég hafði verið þeim hjá sendiráðinu innan
handar um sýningar á rússneskum kvikmynd-
um. Auðvitað komu sárafáir að sjá þær, og sjálf-
ur er ég enginn sérstakur aðdáandi rússneskra
kvikmynda. En ég hef verið gefinn fyrir að
standa fyrir ýmiss konar uppákomum, þótt
hagnaðurinn láti á sér standa. Þetta er frekar
prestige-atriði."
— Hvernig lagðist sovétkerfið í þig?
„Sem útlendur gestur átti ég góðar stundir
með Rússum; en auðvitað botnar maður ekki í
þessu kerfi þeirra. Ég get nefnt sem lítið dæmi
atvik sem ég varð vitni að. Ég hafði kynnst rúss-
neskum manni sem mig langaði að bjóða upp á
drykk á hótelinu þar sem ég dvaldist; þetta er
eitt stærsta hótelið í Moskvu. Til þess að vera
hleypt inn á hótelið þurfti hins vegar sérstakan
passa sem varð að framvísa í anddyrinu. Þessi
rússneski kunningi minn hafði vitaskuld engan
þvílíkan passa þar sem hann bjó ekki á gistihús-
inu. Þó var okkur sagt að lítið mál væri að verða
sér úti um slíkt plagg — hann væri þarna minn
gestur. En þegar á hólminn var komið treysti
maðurinn sér ekki til að þiggja passann og þar
með boð mitt, því að hann vissi sem var hver
áhætta fólst í að vera opinberlega bendlaður við
útlendinga... Þarna var sem sagt um að ræða
kurteislegan terror sem kerfið beitti."
— Þetta leiðir hugann að því hvar þú stendur
í pólitíkinni. Varla mjög sovéskur í anda, þykist
ég vita?
„Ég dreg enga dul á að ég er sjálfstæðismaður,
hef verið það og vona að guð gefi að ég verði
það áfram."
— Hvers vegna?
„Vegna þess að ég tel að það sé bjart yfir því
fólki i öllum þess gerðum, og vegna þess að ég
trúi alfarið á mátt einkaframtaksins sem Sjálf-
stæðisflokkurinn styður dyggilega. Eflaust má
ýmislegt að þessum flokki finna, en ég held þó
að þegar allt kemur til alls sé hann enn sem fyrr
besti valkosturinn. En ég er ekki flokksbundinn
sjálfstæðismaður og hef aldrei verið. Ég hef
reyndar aldrei verið iðinn við þátttöku í félags-
starfsemi af neinu tagi.“
— Þú hefur þá aldrei œtlað þér stóra hluti á
vettvangi stjórnmálanna?
„Nei. Ég hef fremur kosið að vinna að mínum
málum í kyrrþey. Ég hef engan áhuga á að vera
mikið í sviðsljósinu, sem kallað er.“
— Ertu vinmargur?
„Ekkert sérstaklega. Ég á ekki mjög marga,
en trygga vini. Þetta er blandaður hópur, menn
úr öllum stéttum þjóðfélagsins, ýmist æskuvinir
eða menn sem ég hef kynnst í gegnum minn
bisniss."
— Þú minntist áðan á Sjálfstæðisflokkinn, en
einnig á Guð. Ertu trúhneigður að eðlisfari?
„Ég er mjög blátt áfram í þeim efnum. Ætli ég
hafi ekki varðveitt mína kristnu barnatrú eins
og margir aðrir."
Hef smekk fyrir helstu
meisturunum
— Samrœmist það þínum kristilegu sjónar-
miðum að berast á í einkalífi? Eg á við: þú átt
óvenju myndarlegt einbýlishús á eftirsóttum
stað í borginni og ekur glœsilegri bifreið.
„Ég held ekki að ég berist tiltakanlega á.
Reyndar viðurkenni ég að ég læt eftir mér að
búa vel og aka vel. Ég á ágætis hús þar sem er
sæmilega vítt til veggja. Og núna á ég ársgaml-
an Cadillac og líkar prýðilega við hann. Að vísu
hef ég hingað til fremur verið Benz-maður — en
eftir að annar hver sendisveinn var kominn á
Benz þótti mér skemmtilegra að breyta til...
— Hvaða munað leyfirðu þér annan?
„Ég veit ekki hvort ég á að kalla það munað
að þykja gaman að borða á góðum veitingahús-
um og drekka göfug vín með mat. Það er kunn-
ara en frá þurfi að segja hvílík breyting til batn-
aðar hefur átt sér stað í þessum málum á undan-
förnum árum; að fara út að borða er orðinn allt
að því sjálfsagður hlutur."
— Mœlirðu með einhverjum sérstökum stað?
„Sem stendur líkar mér einna best við Alex
við Hlemmtorg."
— Þú munt eiga stórt og vandað málverka-
safn.
„Ég hef ætíð haft áhuga á málverkum og hef
komið mér upp allgóðu safni sem ég geymi aust-
ur á Valhöll og heima hjá mér. Auðvitað sýnist
hverjum sitt um list, en minn smekkur hefur
einkum beinst að okkar helstu meisturum. Ég á
málverk eftir Kjarval, Scheving og marga aðra;
hlýjast er mér þó til Ásgríms.
— Áttu þér uppáhaldsmynd?
„Já. Ég held mikið upp á ,,Möðrudalsöræfi“
sem Ásgrímur málaði að mig minnir árið 1907.
Það er ákaflega falleg mynd.“
— Hvað um hefðbundin áhugamál: lestur
góðra bóka, fjölskylduna, útivist...
„Að öllum þessum þáttum ólöstuðum þá hef-
ur aðaláhugamál mitt alla tíð verið vinna —
bisnissinn hefur tekið mest allan minn tíma.“
Vil gera Þingvelli að
ferðamannastað
— Víkjum í lokin að tilfinningum þínum ígarð
Þingvalla. Ekki getur farið hjá því að þú sem eig-
andi stœrstu fasteignarinnar þar sért tengdur
staðnum sterkum böndum?
„Jú, en ekki einungis vegna þess að ég eigi þar
fasteign. Mér þykir mjög vænt um Þingvelli, þar
ríkir alveg sérstakt andrúmsloft."
— En þú hefur vitaskuld ekki síst verið þar
mikið vegna veitingastarfsemi þinnar. Kemurðu
auga á ónýtta möguleika á því sviði í þjóðgarð-
inum?
„Þingvellir bjóða upp á mikla möguleika. í
raun og veru er ég þeirrar skoðunar að of fátt
fólk leggi þangað leið sína; staðurinn er ekki
nægilega vel kynntur. Það hefur orðið mikil
breyting í þessum efnum frá því sem áður var —
og ég er ekki viss um að það sé til hins betra. En
til þess að Þingveilir geti orðið að þeim aðlað-
andi ferðamannastað sem þeim ber með réttu
að vera vegna fegurðar sinnar og sögu þarf að
skapa þar betri aðstöðu en nú er fyrir hendi. Til
dæmis er nauðsynlegt að byggja nýtt hótel."
— Varla samrýmist þessi skoðun þín sjónar-
miðum Þingvallanefndar. Hallast hún ekki helst
að þvt að hótelið og fleiri mannvirki eigi að
hverfa burt úr þjóðgarðinum fyrir árið 2000?
„Ég hef aðeins heyrt ávæning af þessari um-
ræðu, en mér vitanlega hefur enn ekki verið
komist að neinni raunhæfri niðurstöðu. Þótt ég
hafi átt ágætt samstarf við Þingvallanefnd hefur
mér fundist hún veigra sér við að taka á málun-
um af festu. Ég fellst fúslega á að Þingvellir eru
helgur reitur þjóðarinnar. En það er ofvaxið
mínum skilningi hvers vegna almenningur á
ekki að fá að njóta þess sem staðurinn hefur upp
á að bjóða. Nú er búið að koma því til leiðar að
fólk getur ekki verið með hjólhýsi í garðinum;
þetta þykir mér vera jafnmikið út í hött og að
amast við gistiaðstöðu og veitingastofu í hótel-
inu! Það er eins og gleymist að við lifum á tutt-
ugustu öldinni."
— Er þér einhver einn staður öðrum kœrari á
Þingvöllum?
„Þetta er erfið spurning. En mér hefur ávallt
Jiðið mjög vel á Valhöll."