Helgarpósturinn - 16.10.1986, Blaðsíða 14
HP KANNAR VIÐHORF ÞRIGGJA
HEIMSFRÆGRA FRÉTTAMANNA TIL
LEIÐTOGAFUNDARINS, ÍSLANDS OG
ÞRÓUNAR FRÉTTAMENNSKU í
BANDARÍKJUNUM
Martin Bell: „Verölagiö hér er fyrir neðan allar hellur."
Heimsfrœgir fréttamerm úr ýms-
um áttum hafa sertt fréttir frá leið-
togafundinum í Reykjavík. Sjálfir
eru margir þeirra afskaplega athygl-
isveröir og skemmtilegir viömœl-
endur. Helgarpósturinn náði tali af
þremur þeirra: Martin Bell frá BBC,
Peter Jennings frá ABC í Bandaríkj-
unum og Jon Snow frá ITN í Bret-
landi.
MARTIN BELL, BBC:
„RANNSÓKNARBLAÐA-
MENNSKAN HEFUR
VERIÐ MISNOTUÐ"
Martin Bell þarf ekki að kynna
fyrir Bretum, en hann er ekki jafn-
þekktur hér á landi. Hann vinnur
sem aðalfréttamaður BBC-sjón-
varpsstöðvarinnar í Bandaríkjunum
og sendir nær daglega heim fréttir
af því sem fréttnæmast er í þeim
heimshluta. Við fundum sjónvarps-
manninn í skólastofu í Melaskólan-
um, þar sem hann var um það bil að
fara í upptöku á fréttapistli um út-
flutningsvörur okkar íslendinga.
— Vissirðu mikið um Island áður
en þú komst hingað?
„ísland er ekki óþekkt í Bretlandi,
sérstaklega ekki eftir þorskastríðin
okkar, svo ég vissi eitthvað smáveg-
is um landið að minnsta kosti. Eg
hef hins vegar ekki komið hingað
áður, en þetta er 70. landið sem ég
kem til um ævina."
— Hefurðu verið lengi í Banda-
ríkjunum að senda fréttir heim til
Bretlands?
„Eg er búinn að vera þarna í níu
ár, en ég er ekki einungis í Banda-
ríkjunum, heldur nær mitt svæði
einnig yfir Kanada, Kyrrahafseyj-
arnar, Mií og Suður-Ameríku. Mest
er ég þó viðloðandi Hvíta húsið í
Washington."
— Sjáið þið ekki neitt fáránlegt
við það að koma hingað með allt
þetta lið og tœki, þegar það er nokk-
uð Ijóst aö engar fréttir muni berast
af fundinum vegna fréttabannsins?
„Það er alls ekkert fáránlegt.
Þetta er afskaplega merkur við-
burður — síðasti möguleiki Reagans
á að ná einhverju samkomulagi við
Rússa í sinni forsetatíð. Ef það tekst
ekki núna, er öll von úti um að þess-
ar þjóðir geri með sér samning á
næstunni. Þetta er því mikilvægt
fyrir alla heimsbyggðina, þó vissu-
lega verði allur fréttaflutningurinn
yfirborðskenndur fram til sunnu-
dagskvölds. Þá má hins vegar búast
við einhverri yfirlýsingu."
— Hefurðu oft verið spurður að
því hvernig þér líki ísland, eftir að
þú komst til landsins?
„Já, mörgum sinnum. Mér finnst
það ofur eðlilegt, enda hafið þið
ekkert til að skammast ykkur fyrir
og ættuð að vera hreykin af landinu
ykkar. Að vísu er verðlagið hérna
alveg fyrir neðan allar hellur. Eg skil
bara ekki hvernig þið getið lifað við
þetta ástand."
— Hver er staða rannsóknar-
blaðamennsku í Bandaríkjunum
þar sem þú starfar mest?
„Rannsóknarblaðamennskan er
ekki jafnhátt skrifuð núna og eftir
Watergat-hneykslið, aðallega sök-
um þess að hún var misnotuð af
ýmsum aðilum. Það voru skrifaðar
fréttir í nafni rannsóknarblaða-
mennsku, sem komu óorði á hana.
Fréttamennska er heimur harðrar
samkeppni og ég tel að eina leiðin
til að halda heiðri stéttarinnar á
lofti, sé að kappkosta ávallt að gera
okkar besta og vera heiðarleg."
— Hvað finnst þér um þá gagn-
rýni að sjónvarpsstöðvar sendi út
of stuttar fréttir af hverjum atburði
og hraðsjóði þœr þar af leiðandi á
villandi hátt ofaní áhorfendur?
„Þetta á ekki við í Bretlandi, en í
Bandaríkjunum er þetta því miður
staðreynd. Fólk fær lítinn tíma til
þess að melta hinar ýmsu hliðar á
málunum, því fréttirnar eru fram-
reiddar eins og skyndibitar á mat-
sölustöðum. Það er óumdeilanlega
óhollt."
— Hefurðu unnið sem blaðamaður,
eöa hefur sjónvarpiö alltaf verið
þinn miðill?
„Ég hef unnið hjá BBC-sjónvarps-
stöðinni frá því að ég auk háskóla-
námi í Cambridge, enda líkar mér
afskaplega vel hjá þeirri stofnun.
Við fréttamennirnir erum frjálsir að
því að gera það sem við viljum og
slíkt frelsi er ómetanlegt í þessu fagi.
Ég kann líka vel við sjónvarpið sem
miðil, vegna þess að þá geta við-
mælendur manns ekki sífellt verið
að breyta og skipta sér af fréttinni
eftir að maður hefur átt við þá við-
tai. Þá er það komið á filmu og of
seint að skipta um skoðun eða
hætta við að segja eitthvað."
— Hvernig er aðstaða ykkar
hérna í Melaskólanum?
„Alveg stórgóð. Þetta er svo sann-
arlega ekki verstu vinnuskilyrði,
sem ég hef þurft að búa við, og við
höfum ekki yfir neinu að kvarta. Þar
14 HELGARPÓSTURINN