Helgarpósturinn - 16.10.1986, Blaðsíða 3

FYRST OG FREMST
HOFÐI í Reykjavík, laugardags-
morguninn 11. október. Á pressu-
pallinum gegnt húsinu er beðið.
Og beðið. í nepjunni ræðast við
ástraiskur fréttamaður og íslensk-
ur ljósmyndari, svona rétt til að
drepa tímann. Við grípum snöggv-
ast niður í samtalið, þar sem
Ástralanum er spurn: „By the
way, could you tell me what this
name of the house, „Hoefdi'
means?"
íslendingurinn: „Yes, its
means... ö, what can I say? Ö...
Head, yes head maybe. 1 dont
think I can translate it better."
Ástralinn: „Really?"
íslendingurinn: „Head, yes!“
Ástralinn: „You mean the same
thing we got above our should-
ers?“
íslendingurinn: „Ö... no, not
exactly, but yes, almost."
Ástralinn: „1 see, I think. ..“
OG AF ÞVÍ að við erum á
annað borð farin að ræða um
Höföa, er ekki úr vegi að greina
frá þessum sem gekk um helgina:
„Iss, á meðan við höfum Reagan-
og Gorbasjoff-Höfða hafa Kanarnir
bara Kennedy-höfða!"
I EINA tíð bjó danskur maður á
Akureyri, Boye Holm að nafni.
Hann var trúaður vel, en
hrökklaðist þó aungvu að síður
úr Hjálprœdishernum fyrir
norðan. Boye bjó á Caroline Rest
og gaf sig að líknarstarfi eftir að
hann hvarf úr þjónustu hersins.
Liður í fjáröflun Boye Holm var
útgáfa blaðsins Nútídarinnar, sem
hann seldi. Gekk hann á milli
heimila á Akureyri og rukkaði á
sinni dönsku íslensku: „Ja, nú er
det gjalddagi." Einhverju sinni var
hann spurður hvernig líknarstarfið
gengi og ekki stóð á svarinu: „Það
borgar sig ekki að standa í líknar-
starfsemi." Hirti hann svo áskrift-
argjaldið og hélt áfram að
safna...
AKUREYRI já, stoppum aðeins
við á þeim slóðum. Nú líður brátt
að lokum lagningar á svonefndum
Leiruvegi sem gengur þvert á
miðja Drottningarbraut og yfir í
skógivaxna Vadlaheidi, hvaðan
fagurt er að líta höfuðstaðinn.
Leiruvegurinn gerir það að
verkum að einungis nokkurra
mínútna akstur er úr miðbænum
á umræddar slóðir. Nú eru
spekúlantar nyrðra farnir að velta
því fyrir sér hvort það verði ekki
akkúrat þarna sem Akureyringar
eignast sinn Laugarás-, nefnilega
snobbhill, svoldið útúr og með
þvílíku útsýni að jafnvel harð-
gerðustu menn klökkna.
KIRKJUNA varðar að sjálf-
sögðu mest um andleg verðmæti,
eins og börnum er reyndar kennt í
biblíutímum. En eitthvað virðist
efnishyggjan vera í sókn hjá þeim
í Hallgrímskirkjusókn, ef marka
má hvatningarorð formanns
byggingarnefndar guðshússins á
Skólavörduholti til vina og vel-
gjörðarmanna þess. Hann spyr í
nýlegri Morgunblaðsgrein hvernig
almenningur geti best hjálpað til
við lokaáfanga kirkjunnar sem nú
er hafinn. Og kemur svo með
þessar og eftirfarandi tillögur:
„Sumir eiga e.t.v. umframbirgðir af
spariskírteinum? Ýmsir hafa í
gegnum árin ánafnað kirkjunni
íbúðum sínum. Þú gætir gefið eitt
sæti í Hallgrímskirkju. Það kostar
kr. 2500,- Eða kannski 10 sæti?“
Og aðrir — að vísu — eiga erfitt
með að verðleggja trúna sína.
DAUÐATEYGJUR Bandalags
jafnaðarmanna hafa ekki enn fjar-
að út. Nú stendur nefnilega stríð
um aðgang að kontór BJ-manna,
en leigusamningnum hefur verið
sagt upp af hinum brotthlaupnu
þingmönnum með tilskildum fyrir-
vara. Eftirlegukindurnar Þorsteinn
Hákonarson og Þorgils Axelsson
telja hins vegar að þrenningin hafi
ekki neitt leyfi til þess að skipta
sér af skrifstofunni, þar sem hún
sé í nafni Bandalagsins sem þeir
hafi yfirgefið. Létu kumpánarnir
því skipta um lás á kontórnum,
sem reyndar er í næsta húsi við
Þórshamar, skrifstofu- og funda-
húsnæði Alþingis.
Um síðustu helgi komu þeir
Þorgils og Þorsteinn þó að læstum
dyrum, sem lykill þeirra gekk
engan veginn að, og hafa þeir nú
kært innbrot á skrifstofu Banda-
lags jafnaðarmanna fyrir yfir-
völdum. Segja þeir að nú hafi öll
merki BJ verið fjarlægð úr
gluggum skrifstofuhúsnæðisins og
greinilegt sé hverjir hafi verið
þarna að verki. Guðmundur
Einarsson hefur gefið út þá yfir-
lýsingu að hann viti ekkert um
þetta mál og standi ekki í slíkum
bófahasar, en óvíst er hverju hinir
þingmennirnir tveir svara ásök-
unum um lásaskipti og innbrot.. .
SMARTSKOT
HELGARPÚSTURINN UMMÆLIVIKUNNAR
Reagan-nes
Ef að flokknum fylgi þver
finnur Denni leik hans:
Gefur hann Könum kost á sér
í kjördæminu hans Reagans.
Niðri.
„Hann talaði að vísu á rússnesku, en það
var augljóst á raddblœnum að hann var
ekki að skammast."
- ÖSKAR ÓLASON YFIRLÖGREGUJÞJÓNN VIÐ
MOGGA Á MIOVIKUDAG, UM SAMTAL SITT VIÐ
GORBASJOFF VIÐ BROTTFÖRINA í KEFLAViK ÞAR
SEM AÐALRITARINN GAF KOMMENT A ÍSLENSKU
ÖRYGGISGÆSUJNA.
Ertu eitthvað
tengdur Stöð tvö?
Gurmel Singh
tæknifræðingur
„Ég hef unnið við að koma taekjunum fyrir, öllum raftækjum,
búinn að vera að tengja alla vírana saman. Ég er taeknifræð-
ingur."
— Þjóðin öll hefur séð þér bregða fyrir á skjánum og
spyr: Hver ert þú?
„Ég er ættaður frá Indlandi, úr Punjab-héraði og er Sikhi, en
ég starfa í Danmörku og það eru ein 16 ár síðan ég fluttist þang-
að. Ég er menntaður á Indlandi og vann þar rafvirkjastörf. Síðan
hefur maður haldið áfram námi, á Englandi, í Hollandi, Belgíu
og víðar. I þessum bransa verður maður sífellt að læra, það
stoðar lítt að segja að nú hafi maður menntað sig og þá er það
búið. Ég er á námskeiðum á 3—4 mánaða fresti."
— Hvað varð til þess að þú komst hingað til lands?
„Hingað hef ég komið oft áður, ég hef unnið við uppsetn-
ingu tækja víða, svo sem fyrir Saga-film, Myndform og fleiri.
Fyrir þremur mánuðum vann ég hjá Ríkissjónvarpinu. Þannig
að vera mín hér og nú hefur talsverðan aðdraganda."
— Hvaðan ertu nánar tiltekið?
„Ég kem frá Ludhiana, borg í Punjab-héraði."
— Sjónvarpsáhorfendur hafa séð þig með vefjarhött.
Fylgir hann trúarbrögðunum?
, Já, ég er Sikhatrúar. Við erum ávallt með túrbíninn á höfð-
inu."
— Er ekki óþægilegt að vera með hann í vinnunni?
„Nei, nei, hann er þægilegur. Samkvæmt trúarbrögðum
okkar eigum við að vera eins og Guð skapaði okkur. Því fylgir
náttúrulega að hárið er sítt. Við þurfum að vernda hárið og um-
fram allt að halda því hreinu, það er mjög nauðsynlegt. Túrbín-
inn er til að vernda hreina hárið. Um leið er hann tákn fyrir trú
okkar."
— Hefur þú ferðast víða um heiminn?
,Já, það hef ég gert, nánast um heiminn þveran og endilang-
an. En það eru auðvitað til staðir sem ég hef ekki enn heimsótt.
Ég hef meðal annars unnið við uppsetningu sjónvarpsstöðva á
Grænlandi og í Færeyjum."
— Hvert ferðu svo að afloknu verki hér?
„Til Danmerkur. Þar er okkar reglulega starf, en einnig liggur
fyrir stórt verkefni [ Svíþjóð."
— Er gott upp úr því að hafa að koma hingað í svona
verkefni?
„Já, það er mjög ánægjulegt að vinna við svona verkefni.
Nýja stöðin er fín, hún á eftir að verða mjög góð. Það hafa kom-
ið upp vandkvæði, en á þessum stutta tíma var svo sem ekki
við öðru að búast, fyrirvarinn var aðeins um mánuður. í rauninni
var þetta algjört met, því þegar við komum var húsið ekki klárt,
hér var ekkert. Það var því met að geta gert allt þetta á einum
mánuði. Ég er bjartsýnn, það er búið að leysa öll meiriháttar
vandamál, þó stöðin sé tæknilega ekki fullkomin enn. Fólkið
verður að læra inní notkun tækjanna, flestir hér hafa ekki unn-
ið við slík tæki eða höfðu vanist frábrugðnum vinnubrögðum."
Það hefur ekki fariö framhjá neinum aö ný sjónvarpsstöö er komin
(gagniö. Eftir nokkra byrjunarerfiðleika er Stöö tvö komin á fullt skrið
og áhugamenn um sjónvarpsgláp panta afruglara I hrönnum. Á skján-
um hafa sést myndir af undirbúningsvinnunni, meöal annars af túrbín-
klæddum Indverja innan um vlra- og kapalflækjur. Hver er þessi maður?
spyr þjóðin.
HELGARPÓSTURINN 3