Morgunblaðið - 02.03.1967, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. MARZ 1967.
HEIMA OC HEIMAN
mt að er ekki óalgengt, að
hingað komi erlendis frá skip-
stjórar til þess að kynna sér
aðferðir sjómanna við síld-
yeiðarnar. Að sjálfsögðu not-
um við erlendan útbúnað og
erlenda tækm við veiðarnar,
en okkar mönnum hefur tek-
izt það vel að færa sér nýjung
arnar í nyt, að útlendir telja
sig geta lært eitt og annað af
því.
En við erum ekki fremst 1
flokki á öllum sviðum. Svo
var a.m.k ekki að heyra á
Knud Jensen, dönskum skip-
stjóra, sem að undanförnu hef
ur dvalizt 'hér og kennt rækju
veiðimönnum við ísafjarðar-
djúp að fara með danska
rækjuvörpu — í>au veiðar-
færi, sem hér eru notuð
til rækjuveiða eru fyr-
ir löngu úrelt. Danir hættu að
nota þessa vöru fyrir tuttugu
eða þrjátíu árum og ég er
satt að segja hissa á að íslend
ingar skuli ná einhverjum ár-
angri með notkun þessarar
gömlu vörpu, sagði hann.
K,
nud Jensen er frá Skagen
á Jótlandi. Hann á 35 lesta
rækjubát, sem hann hefur
stundað rækjuveiðar á í tíu
ár. Mið dönsku rækjubátanna
eru langt utan allrar fisk-
veiðilögsögu, i Norðursjó —
um 100 mílur undan Shet-
landseyjum. Segir hann, að
þar stundi að jafnaði 300
danskir rækjubátar veiðar
mikinn hluta ársins og auk
þess töluverður fjöldi norskra
báta Dönsku bátarnir eru
20-100 tonn að stærð — og
hinir stærri stunda þeesar veið
ar allan ársins hring.
— Og danska varpan, sem
við notum, hefur mikla yfir-
burði yfir gömlu vörpuna, sem
hér er notuð. Hún er fyrst og
fremst stærri, nær hærra upp
í sjóinn og skilar betri ár-
angri — einkum í löku
veðri — þegar dimmt er yfir,
t.d. að vetrarlagi. Rækjan
liggur við botninn í bjart-
viðri, en kemur hærra upp I
sjóinn, þegar dimma tekur.
Varpan, sem þeir nota við
ísafjarðardjúp, nær rækj-
unni þá ekki, segir hinn
danski skipstjóri.
— " g korn hingað á veg-
um Björgvins Bjarnasonar
forstjóra niðursuðuverksmiðj
unnar á Langeyri við Álfta-
fjörð. Björgvin hafði fengið
tvær danskar vörpur og
kenndi ég sjómönnum vestra
meðferð þeirra. Vindur bát-
anna eru ekki nógu góðar og
þeir hafa heldur ekki hliðar-
gálga, sem reyndar er nauð-
synlegt að hafa til þess að
ná góðum árangri. Bátamir
tveir, sem ég var á, höfðu
þessa gálga og okkúr gekk
vel — það vel, að þegar önn-
ur varpan rifnaði taldi skip-
stjórinn tilgangslaust að fara
út með sína gömlu vörpu og
vildi heldur bíða í landi eftir
því að ^ danska varpan yrði
bætt. Áður en ég fór. frá
Langeyri höfðu fimm skip-
stjórar pantað dönsku vörp-
una og þess verður sjálfsagt
ekki langt að bíða að allir ís-
lenzku rækjubátarnir leggi
gömlu vörpuna á hilluna.
— JL g held að veiðimögu-
leikarnir séu naun betri hér en
á okkar miðum í Norðursjón-
um, rækjan hér virðist mér
líka betri. Mér skilst að veið-
in hafi gengið í bylgjum á
Vestfjörðum, og þar eru í
gildi allstrangar takmarkan-
ir varðandi ársaflann. Hjá
okkur í Norðursjónum gengur
veiðin líka í bylgjum, en fiski
fræðingar hafa engar ráð-
stafanir gert, enda erum við
•utan allrar landhelgi. Rækjan
er furðu fljót að fflytja sig,
hún hverfur — en kemur aft-
ur — og ég er viss um að við
Vestfirði er mikil rækja. Ég
þekki háttalag hennar af
langri reynslu og mér finnst
mjög ólíklegt að hana sé ein-
ungis að finna á þeim svæð-
um, sem vestfirzku bátarnir
veiða nú á. Danska varpan
ætti nú að gera þeim fært
að leita rækjunnar með ár-
angri utan fjarðanna, úti á
hafi. Hér fá bátar, sem eru
stærri en 26 tonn, ekki leyfi
til rækjuveiða, en hjá okkur
eru þeir allt að 100 tonn, eins
og ég sagði áðan. Þessir bátar
nota -auðvitað stærri vörpu en
hinir smærri — og geta líka
haldið úti í verra veðri — og
hafa meiri möguleika til að
stunda veiðarnar á opnu hafi.
Það kæmi mér ekki á óvart
að þið ættuð eftir að finna
rækju víðar við Vestfirði —
og, að stærri bátar og ffleiri
muni í framtíðinni stunda
þær veiðar, auðvitað með
dönsku vörpunni. Hina ætti
enginn að fara með á sjó leng
ur. Okkar bátar veiða á allt
að 200 faðma dýpL
— Jem dæmi um árangur-
inn í ísafjarðardjúpi má
nefna, að við fengum 550
kíló á tveimur tímum í slæmu
veðri á meðan annar bátur
með ykkar gömlu vörpu

fékk 80 kíló. í Norðursjónum
reiknum við með 2-400 kíló-
um í togi, en veiðin getur far-
ið upp í 2.000 káló. Meða-
dagsveiðin er þar 800-1000
kíló. Hér er hámarksveiði á
dag 700 kíló, þeim er ekki
leyft að veiða meira. Með
dönsku vörpunni verða þeir
fljótir að fá skammtinn sinn.
Þeir gætu auðveldlega veitt
helmingi meira trúi ég.
— Annars vona ég að þeir
byrji strax í vor að reyna
dönsku vörpuna utan fjarða.
Það er hvort eð er ekki það
langt út á haf hjá þeim. Að-
staðan fyrir vestan er mjög
góð, ekki sízt vegna þess að
bátarnir geta komi að landi
með aflann daglega. Við er-
um um eða yfir tíu daga úti
í einu og ísum rækjuna. Sigl-
ingin á miðin er það löng, að
við verðum að hafa þennan
Knud Jensen
hátt á. En auðvitað er rækj-
an betri, betra hráefni, ef
hægt er að vinna hana jafn-
óðum — daglega. Þetta er at-
vinnuvegur, sem vafalaust á
eftir að vaxa hjá ykkur á
næstu árum. Enginn vafi leik
ur á því að mikið er um rækju
við Vestfirði — og ólíklegt
er, að hún sé ekki víðar en
hún er veidd nú. Sænskur
fiskifræðingur. sem urinið
hefur að atihugunum á Norð-
ursjó, hefur sagt frá þvi, að
rækjan geti náð allt að tutt-
ugu mílna hraða á stuttum
spretti. Eitt er víst, að hún
hreyfir sig mikið — hún
hverfur og kemiur aftur — og
þótt hún hafi minnkað við og
við á veiðisvæðunum í fsa-
fjarðardjúpi er ólíklegt að hún
geti ekki leynzt annars staðar.
Þið eigið eftir að finna hana
víðar.
IJTSALA
Okkar árlega útsala
stendur í nokkra daga
KVENUNDIRFATNAÐUR
LÍFSTY KKJ AVÖRU R
STAKIR UNDIRKJÓLAR
SKJÖRT, BUXUR, SOKKAR
BLAÐBURÐARFÓLK VANTAR
í EFTIRTALIN HVERFI:
Skipholt II
Túngata
Tjarnagata
Lambastaðahverfi
Vesturgata n
Sjafnargata
Baldurgata
Gnoðravogur n
Kjartansgata
Tunguvegur
Talið við afgreiðsluna, sími 22480

VERÐLÆKKUN
VERÐLÆKKUN
SPARIÐ PENINGANA
Kaupið vörur tyrir hálfvirði!
Laugaveg 26.
VERÐLÆKKUN
Hættum að selja tilbúna kjóla. Seljum
nokkra enska tízkukjóla sem eftir eru,
mikið niðursetta. Einnig dálítið af niður-
settum skokkum, pilsum og peysum. Að-
eins fáir dagar. Ullarvörubútar.
Ífyogue
Laugaveg 11.