Morgunblaðið - 21.05.1980, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 1980
15
Með þýzkum vinnufélögum í Gelsenkirchen í Ruhr árið 1957, Ásmundur tók myndina, en Þjóðverjinn, sem
sagði honum frá fyrirhugaðri árás vikingasveita SS eða Waffen-SS, er lengst til vinstri á myndinni.
Loftmynd, sem tekin er at Þjooverjum í 5,600 metra hæð í
októberbyrjun 1942. Svæðið umhverfis Reykjavíkurflugvöll er sér-
staklega merkt á myndinni.
Höfðu gert eftirlíkingar af
húsum og aðstæðum við höfnina
Skömmu eftir hernám Breta fóru þeir upp á Sandskeið og eyðilögðu flugvöllinn þar með sprengjum
svo Þjóðverjar gætu ekki notað flugvöllinn, en þaðan ætluðu þýzku víkingasveitirnar einmitt að fara
til baka eftir árásina á Reykjavík. Mynd þessi er tekin á Sandskeiði skömmu eftir stríð.
LjAsm. Ó1.K.M.
nSportflugplatz“ 15—20 km fyrir austan Reykjavík, sem Þjóðverjinn ræddi um, getur varla átt við
annað en flugvöllinn á Sandskeiði. Þann völl þekktu Þjóðverjar af eigin raun frá veru sinni þar á
árunum rétt fyrir strið. Á myndinni sjást 3 af þýzku svifflugunum, sem Þjóðverjar notuðu hér til að
kenna íslendingum svifflug. Allar eru vélarnar á myndinni nákvæmlega merktar og fer ekki á milli
mála hverjar eru islenzkar og hverjar þýzkar.
Víkingasveitir
SS skipulögðu
árás á Reykja-
vik og hugðust
skemma f lug-
völlinn og hafn-
araðstöðuna
Hvað hefði orðið
um allt fólkið?
Þar með lýkur tilvitnuninni í
bréf Ásmundar, en í samtali við
Morgunblaðið í gær, sagðist hann
hafa sagt ýmsum frá þessu, en svo
virtist, sem menn hefðu ekki lagt
trúnað á þessa frásögn. Ásmundur
sagðist ekki vita til þess, að þetta
einstaka .mál hefði frekar verið
kannað og það hefði því fallið í
gleymsku hjá honum sjálfum þaí
til grein Þórs Whitehead birtist í
Morgunblaðinu.
— Ég er alinn upp í nágrenni
við höfnina, eða á Vesturgötu 22,
og ég leiði oft hugann að því hvað
hefði orðið um mig og fjölskyldu
mína, foreldra, systkini og allt
fólkið sem bjó þarna ef J)essi árás
hefði verið gerð, sagði Ásmundur,
en hann er fæddur árið 1928 og
var því 12 ára árið 1941. í raun hef
ég litlu við þessa frásögn um
fyrirhugaða árás að bæta, en hins
vegar hefur þessi vitneskja gert
mig enn staðfastari í þeirri trú
minni, að það er okkur nauðsyn að
hafa hér á landi einhverjar varnir.
— 011 þessi árás var skipulögð á
mjög vísindalegan hátt og á þeim
stað, sem þeir notuðu til æfinga í
Noregi, höfðu þeir gert nákvæmt
líkan af umhverfi hafnarinnar og í
því æfðu þeir sig. Þarna voru þeir
búnir að byggja upp eftirlíkingar
af húsum og aðstæðum við höfn-
ina, en flokkur þessa Þjóðverja
átti að taka höfnina og það svæði
þekkti hann trúlega svo vel að
hann hefði mátt leiða blindandi
um göturnar og hann hefði þekkt
sig.
— Ég spurði hann sérstaklega
hvort þeir hefðu ætlað sér að
ílengjast hér á landi og svaraði
hann því neitandi. Verkefnið hefði
verið að koma hingað til að vinna
ákveðin skemmdarverk og síðan
að halda af landi brott á flugvél-
um frá flugvelli 15—20 kílómetra
austan Reykjavíkur, hann kallaði
það Sportflugplatz og ég tók það
alltaf sem flugvöllinn á Sand-
skeiði, en hann þekkti engin stað-
arnöfn hér.
Stríðsfangi í Rúss-
landi, stríðsglæpa-
maður í Þýzkalandi
— Ég fór til Þýzkalands á sínum
tíma meira og minna af ævintýra-
þrá og þá lágu leiðir okkar saman
,en Þjóðverjinn var bílstjóri hjá
fyrirtækinu, sem ég vann hjá, eins
og fram kemur í bréfi mínu.
— I staðinn fyrir að fara til
íslands var Þjóðverjinn, sem ég
man ekki lengur hvað heitir, en er
trúlega kominn um sjötugt ef
hann lifir enn, sendur til Rúss-
lands. Þar var hann frá síðari
hluta árs 1941 til stríðsloka. Þá
var hann tekinn til fanga sem
stríðsglæpamaður og var í fang-
elsi þar til skömmu eftir dauða
Stalíns, en þá voru margir
stríðsfangar látnir lausir.
— Er hann kom heim til
Þýzkalands beið lögreglan hans og
hann var síðan dæmdur sem
stríðsglæpamður. Hann var bitur
vegna þessa og þegar ég kynntist
honum hafði hann ekki enn öðlast
borgaraleg réttindi, hann fékk t.d.
ekki að kjósa.
— Þessi maður var myndar-
legur mjög og hefur sennilega
svipað til hins sanna aría. Hann
gekk ungur í Hitler Jugend eða
Hitlers-æskuna og í stríðsbyrjun
var hann fljótlega kallaður í
SS-sveitirnar. Hann vildi ekki
segja mér hvaða titil hann hafði,
en hefur örugglega ekki verið
háttsettur í stríðinu, en hins vegar
man ég að hann sagði einhverju
sinni við mig: „í stríði verður
maður að gera miklu meira en
maður myndi annars gera.“