Morgunblaðið - 09.07.1982, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. JÚLÍ 1982
Þórdís Ólafsdöttir
Akranesi - Minning
Fædd 2. maí 1922
Dáin 2. júlí 1982
I dag verður til moldar borin frá
Akraneskirkju frú Þórdís Ólafs-
dóttir, Kirkjubraut 37 þar i bæ.
Hún var rétt sextíu ára að aldri er
hún lést. Með henni er gengin
mikil sæmdarkona og eftirminni-
legur persónuleiki.
Við þessi þáttaskil hvarflar
hugurinn til baka og liðnar stund-
ir, Ijúfar og hugstæðar rifjast upp.
Kynni okkar hafa á þessu vori
staðið í tvo áratugi, kynni sem
fljótlega þróuðust til tryggrar vin-
áttu og gagnkvæms trausts.
Kins og svo oft vill verða, réði í
upphafi ófyrirséð atburðarás
fyrstu kynnum. Sumarflakk um
fjöll og heiðar Vestfjarða 1962,
með Dynjandisheiði og Gemlufall
að baki en Breiðadals- og Botns-
heiði framundan og við augum
blasir sérstætt og fagurt útsýni til
Súgandafjarðar. Þessi fagri og
eftirminnilegi júlídagur endaði í
hlaði hjá póst og símstjóra-hjón-
unum á Suðureyri. Upp frá því
hafa nöfn Þórdísar og Hermanns
verið óaðskiljanleg í okkar huga,
svo hlý voru handtök þeirra og
móttökur ógleymanlegar.
Þórdís Ólafsdóttir var fríð kona
og hispurslaus í framkomu, með
ríkt skap en stórt hjarta, enda
ávallt reiðubúin að rétta öðrum
hjálparhönd.
Þórdís var mikil húsmóðir og
bjó manni sínum og börnunum
fimm einkar hlýlegt og fallegt
heimili. Fór þar saman smekkvísi
og listrænt handbragð. Þórdís var
svo sannarlega gædd hinum al-
þekkta vestfirska dugnaði. Þarna
þótti ferðalöngunum að sunnan
ávallt gott að dvelja um stund og
blanda geði við húsráðendur.
Þau Þórdís og Hermann Guð-
mundsson póst- og símstjóri
bjuggu lengst af á æskuslóðum
sínum við Súgandafjörð eða þar til
fyrir tæpum 10 árum, er þau
fluttu til Akraness og Hermann
var skipaður póst- og símstjóri
þar. Á Akranesi undi Þórdís vel
hag sínum og hugði gott til að
vera komin í nábýli við börnin,
+
Systir mín og móöursystir,
PÁLÍNA FRIÐFINNSDÓTTIR,
lést að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund, miövikudaginn 7. júlí.
Guörún Friöfinnsdóttir,
Guörún Guölaugsdóttir.
t
Systir okkar,
RANNVEIG G. LÁRUSDÓTTIR,
Barmahlíö 51,
lést í Landspitalanum 7. júlí.
Guörún og Ragnhildur Lórusdœtur.
+
Móöir okkar og tengdamóöir,
HÓLMFRÍÐUR ZOÉGA,
Laugarásvegi 32,
lést 8. júlí 1982.
Bryndís og Inga,
Geir Agnar og Kristín,
Gunnarog Hebba,
Áslaug og Gunnlaugur.
+
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
HELGI JÓN MAGNÚSSON
frá Vogum, Dýrafiröi,
Garöastrasti 14,
lést 8. júlí. Jaröarförin auglýst síöar.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
GÍSLI SIGURDSSON,
fyrrum bóndi frá Miöhúsum, Garöi,
Bergþórugötu 23, Reykjavlk,
lést miövikudaginn 7. þ.m.
Sigrún Ásgeirsdóttir
og börn hins látna.
+
Þakka samúö og vinsemd viö andlát og jaröarför,
GUDRÚNAR STEFÁNSDÓTTUR,
Lönguhlíö 21.
Pálmi Guömundsson,
Guömundur H. Pálmason,
Garöar Pálmason Guörún Árnadóttir
og aörir aöstandendur.
sem sest voru að á Suðurlandi og
stofnað höfðu heimili hér.
Eftir að þau hjón fluttu til
Akraness hefur leiðin verið greið.
Þar höfum við átt margrar
ánægjustundir með þeim hjónum.
Fyrir nokkrum árum kenndi
Þórdís þess sjúkdóms, sem þrátt
fyrir þekkingu læknavísindanna,
varð ekki við ráðið. Hún andaðist
á sjúkrahúsi Akraness 2. júlí sl. í
miðjum sólmánuði hefur dauðinn,
hinn mikli sláttumaður kvatt
dyra. Undan því kalli fær enginn
vikist. Hér skulu Þórdísi að leiðar-
lokum færðar alúðarþakkir fyrir
rináttu og tryggð og samveru-
stundirnar. Við sendum Hermanni
og börnunum samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Þórdísar
Olafsdóttur.
Erna og Sigurður
í dag, föstudaginn 9. júlí, er til
moldar borin tengdamóðir okkar
Þórdís Ólafsdóttir frá Súganda-
firði. Að skilnaði viljum við minn-
ast hennar örfáum orðum og
þakka fyrir alla þá góðu viðkynn-
ingu, sem við urðum aðnjótandi.
Frá fyrstu kynnum mætti okkur
elskuleg kona, sem búið hafði fjöl-
skyldu sinni hlýlegt og fallegt
heimili, fyrst á Suðureyri og síð-
ustu átta árin á Akranesi.
Dísa eins og hún var ætíð kölluð
var fyrst og síðast húsmóðir svo
sómi var af. Miklar gestakomur
voru alla tíð á heimili hennar og
eftirlifandi eiginmanns hennar,
Hermanns Guðmundssonar, póst-
og símstöðvarstjóra, enda bæði
gestrisin með afbrigðum. Heimil-
isstörfin voru því oft ærin, en allt-
af vel af hendi leyst, þrátt fyrir
síaukin störf utan heimilis og síð-
ast erfiðan sjúkdóm sem hún bar
af miklum dugnaði og æðruleysi.
Margra ánægjulegra samveru-
stunda er að minnast. Bæði á
heimilum okkar og þó einkum á
heimili hennar. Þangað var gott
að koma og átti hún ekki lítinn
þátt í því með framgöngu sinni.
Gleði og kátína var ríkjandi á
þeim fundum. Okkur og barna-
börnunum sýndi hún hjartahlýju
og umhyggju. Alltaf minntist hún
barnabarnanna og reyndist þeim
góð amma til hinstu stundar.
Flest þeirra eru enn mjög ung að
Afmælis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
+
Okkar innilegustu þakkir og kveöjur til allra þeirra er sýndu okkur
hlýhug og samúö, vegna fráfalls og útfarar,
GUDRÚNAR OKTOVÍU JÓRAMSDÓTTUR,
Stórholti 21.
Sigurróa Baldvinsdóttir, Hana Þór Jóhannason,
Erna Baldvinsdóttir, Eyþór Jónsson.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö vlö andlát og jaröarför,
ÖNNU STEFÁNSDÓTTUR
frá Berustööum.
Margrét Runólfsdóttir,
Ingigeröur Runólfsdóttir,
Stefén Runólfsson,
Þorsteinn Runólfsson,
Ólafur Runólfsson,
Steinþór Runólfsson,
Trausti Runólfason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Jón Ólafsson,
Fannsy Jóhannsdóttir,
Erla Björgvinsdóttir,
Kristbjörg Stefánsdóttir,
Guörún Pélsdóttir,
Dýrfinna Guömundsdóttir,
+
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug vlö andlát og jaröarför,
ARNKELS INGIMUNDARSONAR, '
fyrrv. verkstjóra,
Ægisiöu 113.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild E-6, Borgarspítalanum.
Gunnar Arnkelsson, Sigríöur Símonardóttir,
Benedikt Arnkelsson,
Sverrir Arnkelsson,
Jakobina U. Arnkels-Webb, Samuel Arnkels-Webb,
Gísli Arnkelsson, Katrin Þ. Guölaugsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
árum og hörmum við að leiðir
skuli skilja svo snemma, en björt
minning um kæra tengdamóður og
ömmu lifir.
Blessuð sé minning hennar.
Hlöðver, Bryndís og Gísli
Kallið er komið komin er nú sfundin
vina skilnaðar viðkvæm stund.
í dag verður gerð frá Akranes-
kirkju útför Þórdísar Ólafsdóttur,
sem síðustu árin átti heima að
Kirkjubraut 27, Akranesi.
Dísa, eins og hún var alltaf köll-
uð af sínum nánustu, kunningjum
og vinum var fædd 2. maí 1922 í
Vatnadal í Súgandafirði, en flutt-
ist þaðan með foreldrum sínum að
Botni í sama firði 1925 og þaðan
með þeim í þorpið Suðureyri við
Súgandafjörð árið 1932, og átti
þar lengst af heima. Foreldrar
hennar voru þau Jóna M. Guðna-
dóttir súgfirskrar ættar og Ólafur
Þ. Jónsson bóndi og sjómaður,
ættaður úr Arnarfirði.
Fjölskyldan varð stór, meira að
segja á þeirra tíma mælikvarða.
Jónu og Ólafi fæddust 13 börn, var
Dísa sú 9. í röðinni og komust 10
þeirra til manns og ára. Dísa ólst
því upp með góðum foreldrum í
stórum og glöðum systkinahópi og
mynntist hún oft sinna æsku- og
uppvaxtarára í hlýjum og ánægju-
legum endurminningum. Eins og
altítt var þá og að líkum lætur
þurftu þau systkinin að hjálpa til
við heimilisstörfin, eftir því, sem
þau stálpuðust bæði í sveit og við
sjó. Þau eldri fundu þá verkefni
utan heimilisins en hin yngri tóku
við á heimilinu. Kom fljótt fram
hjá Dísu dugnaður, vandvirkni og
snyrtimennska í öllum störfum,
sem og fylgdi henni alltaf síðan. Á
unglingsárum Dísu var vinna
takmörkuð í heimabyggðinni og
fóru þá margir, sérstaklega ungar
stúlkur, til atvinnuleitar á aðra
staði, flestar til Reykjavíkur og
nágrennis og var hún ein af þeim.
Vann hún þá fyrst á ýmsum stöð-
um: í kaupavinnu, við síldarsöltun
og heimilisvinnu, en lengst af á
Vífilsstaðabúinu við Hafnarfjörð,
þar sem hún var einhver ár við
alla almenna vinnu utanhúss og
innan.
En aftur leitaði hugurinn heim.
Árið 1944 fluttist hún til Suður-
eyrar og gerðist þar fyrst ráðs-
kona við mötuneyti á staðnum, en
stofnaði skömmu síðar til eigin
heimilis, þegar hún giftist eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Hermanni
Guðmundssyni frá Súgandafirði,
nú stöðvarstjóra Pósts og síma á
Akranesi, þann 2. febrúar 1946.
Hófu þau þá þegar búskap í ný-
byggðu húsi sínu við Aðalgötu 14,
Suðureyri. Heimilið blómgaðist og
dafnaði og varð þeim fimm barna
auðið, sem öll eru fædd á Suður-
eyri. Elst er Sólrún, talsímakona
hjá Pósti og síma Reykjavík,
Sveinbjörg, hjúkrunarkona gift
Hlöðver Kjartanssyni frá önund-
arfirði, lögfræðingi í Hafnarfirði,
Guðmundur Óskar, kvæntur
Bryndísi Einarsdóttir ættaðri úr
Mosfellssveit, Herdís, gift Gísla
Jónssyni skipstjóra í Þorlákshöfn
ættuðum frá Skipum við Stokks-
eyri. Yngstur er Halldór Karl, sem
er við nám í Fjölbrautaskóla
Akraness, ógiftur og býr í föður-
húsum. Barnabörnin eru 9 talsins.
Heimili þeirra á Suðureyri varð
strax nokkuð umsvifamikið. Her-
mann var þá orðinn þar stöðvar-
stjóri Pósts og síma, sem var í
sama húsinu á neðri hæð. Póst-
ferðir í þorpin vestra voru þá
miklu færri en nú og allir spenntir
að fá sinn póst þó að liðið væri
fram yfir venjulegan afgreiðslu-
tíma. Hjálpaði þá húsmóðirin oft
til að flýta fyrir því að svo gæti
orðið. Sama má segja um síma-
afgreiðslu, sem borið gat að svo að
segja á hvaða tíma sólarhringsins,
sem var. Hermann var oddviti
Suðureyrarhrepps um árabil.
Einnig tók hann mjög virkan þátt
í félagsmálum ekki síst leiklist-
armálum, sem hann starfaði mik-
ið að, en þá voru víða vestra leik-
flokkar starfandi, sem fóru fjarða
á milli og sýndu leikrit til fjáröfl-
unar fyrir ýmis góð málefni og
héldu uppi skemmtana- og menn-
ingarlífi á stöðunum. Lenti það