Skírnir - 01.04.1910, Page 74

170
Úr ferðasögu.
— ýmsir þeir menn sem pennafærastir hafa verið og ljós-
ast hugsað, — hafa lagt á að rita þetta mál af snild, og
arfleiða það að andríki sínu, fyndni og sálarinnsýn.
Frakkneskir rithöfundar hafa löngum verið berorðari
og margmálli um samfarir karla og kvenna en gjörist
hjá öðrum þjóðum, og stingur það mjög í stúf við siðsem-
ina sem er á pappírnum hjá nágrönnunum hinumegin við
sundið. Kveður svo ramt að pappírssiðseminni ensku, að
komið hefir til máls — eða svo sagði mér H. G. Wells —
að banna þýðingu á ritum eftir Anatole France, og er þó
France víst einn af hinum »siðsamari« skáldsagnahöfund-
um sinnar þjóðar og orðvarari um ástamál.
Það er dálítið ættarmót með riddarasögunum íslenzku,
sem að vísu voru runnar frá Frakklandi eins og
kunnugt er, og svo frakkneskum skáldsögum eins og þær
eru ritaðar enn þann dag í dag; en enskar skáldsögur
minna aftur meira á hinar eiginlegu íslendingasögur, enda
eru runnar af skyldri rót, eins og betur verður minst á
seinna.
5.
Paris er talinn mestur glaumbær og glæsibær Evrópu
og mesta skemtanaborg heimsins. Venja þangað mjög
komur sínar auðugir Englendingar og Ameríkumenn, og
annars fólk um víða veröld sem á vel fullar buddur.
Kunna Parísarbúar betur en aðrir til þeirrar listar að
egna fyrir hverja mannlega fýsn. Frakknesk matreiðsla
er víðfræg um löndin, og fleira frakkneskt
Einkennilega frakkneskt er það, að staðir sem í öðr-
um borgum eru lausir við auglýsingar, eru í París allir
útmálaðir með fyrirheitum fullkomins bata öllum þeim
sem þjást af ýmsum þeim sjúkdómum, sem ætla mætti
að hefðu komið kirkjuföðurnum Tertullian til að nefna
konuna verkfæri djöfulsins. Það er ekkert annað en
snúa sér til N. N. eða kaupa það og það kynjalyf.
öðrum þræði er svo verið að auglýsa óbrigðul með-
öl gegn ólyst á kvenfólki og magnleysi.