Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 105
los
son yrði heldr ungr til þess, að hafa átt sonardóttur
Helga hins magra. þ»að má því telja víst, að það hafi
eigi verið Hríseyar-Narfi þrándarson, heldr Narfi, er
Narfasker eru við kennd, Arnarson, er átt hefir Ulf-
heiði Ingjaldsdóttur frá þverá, svo að það sé rangt, er
stendr í Landnámu, að það hafi verið Úlfheiðr Ingjalds-
dóttir úr Gnúpufelli, er Narfi Arnarson átti. En það
er auðráðið af Glúmu, að þar er átt við þann Narfa,
er átti Úlfheiði Ingjaldsdóttur frá þ>verá, því að þar
er gefið í skyn, að víga-Glúmr, sem var Eyólfsson Ingj-
aldssonar frá þverá, hafi veitt vegandanum, sem tal-
inn er kominn af Úlfheiði, sökum þeirrar frændsemi* 11.
f>að styrkist og á þvi, að Landnáma rekr ætt vegand-
ans frá Narfa Arnarsyni, og þó að þar sé og rakin
ætt hins vegna frá honum, haggar það engu. þannig
verðr það ljóst, að það er rangt í Glúmu, er Narfi,
maðr Úlfheiðar Ingjaldsdóttur frá þverá, er kallaðr
Hriseyar-Narfi, sem var þrándarson, heldr hefir það
verið Narfi Arnarson úr Arnarnesi, er átti hana. En
það kæmi vel heim, að Hríseyar-Narfi þrándarson,
hafi átt Úlfheiði Ingjaldsdóttur úr Gnúpufelli Hrólfs-
sonar, því að þau eru samtiða frá Helga hinum magra
og þormóði hinum ramma landnámsmönnum. Hafi
svo verið, verðr hægast að skilja i þeim ruglingi, sem
á hefir orðið, og jafnfram að að sjá fram á, hvaðrétt-
ast muni vera.
f>að þykir mega ganga að því vísu, að i Landnámu sé
niðjar Narfa Arnarsonar rétt taldir, nema hvað réttara
mun „þorvaldr íHaga“ en „þorkell i Haga“ (sbr. ath.
4), þvi að bæði erættin rakin i hinni elztu Landnáma
Klaufa, þá verið á þrítugs aldri, þá hefir Iðunn, móðir henn-
ar, verið á rek við böm Ingjalds að þverá.
11) Landnáma (Melabók) tilgreinir nánari tengdir milli
Glúms og vegandans, er síðar mun getið.