Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 71
7i
aðgjörðalausir fyrir framan vagnborgina, enda segja
sumir (Gregoríus frá Tours) svo frá, að Aétius hafi
sjálfum þótt nóg um svigurmæli Vestur-Gauta, sem
þökkuðu sér sigurinn, hafi hann og, ef til vill, ekki
hirt um, að eiga þá eina yfir höfði sér, þegar Húnar
væru yfirstignir, en heldur viljað láta hvoratveggja
framvegis ríða aðra ofan. Hreifði f>órmundur því nú
við Aétius, að ráðast á vagnborg Atla; þóttist hann
þurfa að hverfa heim til að ráðstafa ríki sfnu og stað-
festa það gegn yngri bræðrum sínum (Friðreki, Eureki,
Róþemer og Hímreki), sem eptir höfðu orðið heima,
og enn voru óvitandi um fráfall föður þeirra. Aétius
skildi hvers kyns var, og leyfði honum að hverfa burt
með Vestur-Gauta; að vagnborginni vildi hann ekki
leggja. f>ótt Atli yrði þess brátt vís, að Vestur-Gautar
væru farnir, hélt hann nokkra daga kyrru fyrir í vagn-
borginni. Sá var eptir, sem hann óttaðist mest, Aétius.
í>ó „hvarf“, eins og Jornandes að orði kemst, „hugur
hans bráðum aptur til sigursins“, og lagði hann ástað
úr vagnborginni í beztu röð og reglu, en ekki bauð
hann bardaga. Aétius fylgdi honum í hámóti, með
Rómverjum og Frönkum, og lét sér nægja að bægja
Húnum frá öllum ránum og yfirgangi. Enda var nærri
sorfið aðAtla; alla leið skildi hann eptir sára ogsjúka;
var vegur hans líkum stráður, þó það muni vera orð-
um aukið, sem Gregoríus frá Tours skrifar, „að hann
hafi komið heim aptur við fáa menn‘“. J>ví þótt mann-
fallið á Catalánsku völlunum væri mikið, sumir segja
300,000 manns, sumir, sem líklegra er, 162,000 manns,
auk þeirra 15000, sem féllu á leiðinni frá Orléans til
Chalons, og þó menn telji Húnum 120,000 manns af
þessum val, en reikni, sem trúlegt er, að Atli hafi
1) Attila cum paucis reversus est. — Greg. Tur. hist.
Francorum II, 7.