Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 136

I3&
höfundurinn tekur til rannsóknar öll vísuorð í dróttkvæð-
um hætti, þau sem eru að eins fimm atkvæði, og sum
enda færri samstöfur. þetta er mikið ogörðugtefni. Höf-
undurinn sýnir, að þau visuorð, sem eru færri samstöf-
ur enn sex, eru annaðhvort aflöguð að einhverju leyti,
eða tvær samstöfur dregnar saman í eina, eða eitthvað
þess háttar; í hverju vísuorði dróttkvæðu eiga því að
vera eigi færri samstöfur enn sex. Nú kemur nafnið
Njáll fyrir í vísum í Njálu, í vísuorðunum:
Sigfúss n-ls húsa 130.69,
7ninnigr n-l inni 132.116,
úfúss n-ls húsa 135.12,
rennendr n-ls brennu 145.219,
Ef lesið er hjer Njáls og Njál, þá verða fimm sam-
stöfurnar, enn þær eiga sex að vera. þeir, er vísur
þessar kváðu, hafa því borið nafnið fram í tveim sam-
stöfum og sagt Níals og Níal, og svo ritar og dr. Jón
þorkelsson í „Skýringum á vísum i Njáls-sögu“.
þegar höfundurinn rannsakar vísuorð þau, er að
eins eru fimm (eða færri) samstöfur, þá lætur hann eigi
lenda við að sýna, að þau eru aflöguð og hvar aflög-
unin sje, heldur sýnir hann einnig, hvernig vísuorðið
eigi að vera eða muni hafa verið. þetta leiðir með
sjer, að hann verður að skýra vísurnar meira eða minna,
þær er vísuorðin eru i. í þessari rannsókn kemur
hann við margt, og lesandann furðar á fróðleik hans
og skarpskyggni. |>ó að ritgjörðin sje um vísindalegt
efni, má eigi ætla, að hún sje þurr og leiðinleg aflestr-
ar. J>ví fer fjarri.—Ritgjörðin er einkar þýðingarmikil
fyrir alla þá, er leggja stund á norræna málfræði,
og þá sjer í lagi skáldamálið. Og ætla má, að þessi
útgáfa Njálu hafi mikil áhrif á útgáfur annara forn-
sagna vorra hjer eptir. Og kunnátta í hinu forna
skáldamáli mun taka miklum framförum, þar sem er
til leiðbeiningar slíkt rit, sem þessi ritgjörð dr. Kon-
ráðs er.
Janus Jónsson.