Dagblaðið Vísir - DV - 09.12.1994, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 9. DESEMBER 1994
15
Brotin loforð
Jóhanna Siguröardóttir hefur
verið að opinbera skoðanir sínar
og stefnumál að undanfómu. Við
sem höfum starfað með Jóhönnu
vitum að ekki er nokkur ágreining-
ur okkar í miili um stefnumál enda
kom í ljós að hennar ræða um
stefnu- og áherslumál er ekki ann-
að en kópía af stefnumálum Al-
þýðuflokksins. Aðeins er um
breytta orðaröð að ræða í einhveij-
um tilvikum, t.d. Evrópumálunum
þar sem Alþýðuflokkurinn ætlar
að taka endanlega ákvörðun um
þau mál í janúar nk. í kjölfar inn-
göngu EFTA-ríkja í ESB að tilmæl-
um Jóhönnu og fleirl á flokksþingi,
og síðan eru áherslur Alþýðu-
flokksins skýrari í málefnum
grunnatvinnuvega og umhverfis-
málum.
Kjallaiiim
Gísli S. Einarsson
alþingismaður
„ Jóhönnu er kunnugt að ég hafði á
margan hátt álit á henni sem stjórn-
málamanni. Því miður er það álit
þverrandi vegna óbilgirni í samskipt-
um við félaga 1 þingflokki Alþýðu-
flokksins.“
Persónuleg vonbrigði
Fyrirsögn þessarar greinar vísar
til persónulegra vonbrigða minna
varðandi loforð Jóhönnu Sigurðar-
dóttur um að aldrei skyldi hún
kljúfa Alþýðuflokkinn og að hún
myndi sitja í embætti félagsmála-
ráðherra ef hún hlyti 40% stuðning
í formannskjöri í júní sl.
Jóhönnu er kunnugt að ég hafði
á margan hátt álit á henni sem
stjórnmálamanni. Því miður er það
álit þverrandi vegna óbilgimi í
samskiptum við félaga í þingflokki
Alþýðuflokksins. Þessi orð styð ég
með því að rifja upp að í upphafi
starfstíma míns á Alþingi var kom-
ið með hvert máhð á fætur öðru til
yfirferðar og athugunar í þing-
flokknum frá ráðherraborðum.
Við þessi mismunandi frumvörp
markaði Jóhanna sér sérstöðu með
fyrirvörum um þessi mál, a.m.k.
ef það voru mál frá samstarfs-
„Jóhanna trónir nú á toppi Þjóðvakaflokksins ... en það er oft kalt og
næðingssamt á toppnum ... “ segir þingmaðurinn m.a. i grein sinni.
flokknum og einnig við ýmis mál
samstarfsráðherra úr okkar flokki.
Allir hylltu hana
Þessi vinnubrögð komu mér á
óvart sem sveitarstjórnarmanni.
Hún gerði meiri ágreining við sam-
herja innan eigin flokks en gerist á
milli meiri- og minnihluta í sveitar-
stjórn þar sem ég þekki til. Jó-
hanna hlaut 39,7% atkvæöa eða þar
um bil í formannskjöri. Flestir
muna orð hennar þá: „minn tími
mun koma“, um leið og hún hvarf
af vettvangi. Það má vel vera að svo
verði en ég vil minna á að allir
þingfulltrúar stóðu upp og hylltu
hana sem félagsmálaráðherra en
af því að hún vann ekki formanns-
slaginn gekk hún á dyr. í kjölfarið
sagði hún af sér, gekk úr Alþýðu-
flokknum og þar með var loforð
brotið.
Jóhanna trónir nú á toppi Þjóð-
vakaflokksins. Vindar eru hlýir
eins og er en það er oft kalt og
næðingssamt á toppnum, ekki síst
þegar fólk stendur uppi með „brot-
in loforð“ eins og gerðist við út-
göngu Jóhönnu úr Alþýðuflokkn-
um.
Gísli S. Einarsson
Af skapstyggum
borgarstjóra
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri hefur aldeihs látið
skapið hlaupa með sig í gönur. Það
sáu lesendur DV á miðvikudaginn
þegar frúin birti hér geðvonskulega
kjaharagrein með skömmum, stór-
yrðum og samsæriskenningum um
undirritaðan og útgefendur blaðs-
ins.
Umkvörtunarefni Ingibjargar
Sólrúnar virðast þríþætt. í fyrsta
lagi að undirritaður fréttastjóri á
DV sé ekki alvöru blaðamaður
heldur „pólitískur vikapiltur" á
vegum útgefenda og manna úti í
bæ. í öðru lagi er hún ósátt við
skrif mín og skoðanir. í þriðja lagi
telur hún að þess sjáist merki á
fréttaumfjöllun blaðsins hvenær ég
sé á fréttavakt og þá sé staðreynd-
um um borgarmál snúið við.
Staðreyndum hagrætt
Um tvö fyrstu ákæruefnin skal
ég vera stuttorður. Þau eru heila-
spuni Ingibjargar Sólrúnar. Ég á
að baki langan feril og mikla
reynslu sem blaðamaður og ég þyk-
ist vita að það og annað ekki hafi
ráðið því aö mér var boðiö að koma
til starfa á DV. Þótt ég hafi að sönnu
tekið þátt í stjómmálum gerir það
mig ekki vanhæfan til starfa.
Um þriðja ákæruefnið er ástæða
til að fara nokkrum orðum því þar
fer Ingibjörg Sólrún fijálslega með
staðreyndir. Það er rétt hjá henni
að mishermt var í frétt DV 24. nóv.
sl. að auglýsingar sem málgagn
KjaUarinn
Guðmundur Magnússon
fréttastjóri DV
hennar, Regnboginn, fékk hjá
Reykjavíkurborg hefðu ekki birst
annars staðar. Leiðrétting á því
birtist á baksíðu DV daginn eftir.
Kveikjan að umfjöhuninni var frétt
í Alþýðublaðinu (málgagni R-Ust-
ans, ekki satt?) þar sem staðhæft
var að auglýsingarnar hefðu ekki
birst annars staðar. Hér var sem
sagt ekki um hugdettu fréttastjóra
eða blaðamanns DV að ræða.
En „glæpurinn" í fréttinni af
þessu máh (svo notað sé orð Ingi-
bjargar Sólrúnar) var reyndar ekki
þetta atriði heldur hitt, sem stend-
ur óhaggað, hvemig borgarsjóður
var misnotaður í þjónustu við póh-
tískt málgagn R-hstans. Á þetta
benti ég í laugardagspistli í DV fyr-
ir tæpri viku og mér sýnist að
ábending um þetta og gagnrýni á
holræsaskatt borgarstjóra sé hið
raunverulega tílefni greinar henn-
ar. Sú málsvörn Ingibjargar Sól-
rúnar að „hinir“ hafi hka gert þetta
er tæpast í anda þeirra „nútíma-
legu stjórnmála" sem hún telur sig
stundum fuUtrúa fyrir.
Borgarstjóri skeytir líka skapi
sína á Loka greyinu. En tilvitnunin
er röng og þannig tekst Ingibjörgu
Sólrúnu að hafa endaskipti á sann-
leikunum. Loki karhnn sagði ekki
„Nú skU ég hvers vegna útsvariö
var hækkað", eins og hún fuUyrðir,
heldur: „Nú skU ég af hveiju þarf
að hækka útsvarið." Á þessu
tvennu er augljós efnislegur mun-
ur.
Svíður gagnrýni
Og þótt Ingibjörg Sólrún sé hætt
við að hækka útsvarið, eins og hún
var að velta fyrir sér í haust, er hún
þessa dagana að hækka fasteigna-
gjöldin um fiórðung. Henni sviður
það líklega að ég benti á það í laug-
ardagspistU mínum að fyrir kosn-
ingar lofaði hún að hækka ekki
álögur á borgarbúa. Skyldi ekki
mega kalla hana „gamaldags og
haUærislegan" stjórnmálamann
fyrir vikið, svo enn sé notast við
hennar eigin orðaforða?
Sá sem þessar línur ritar er gam-
aU kunningi og samstarfsmaður
Ingibjargar Sólrúnar og þótt ég hiki
ekki við að gagnrýna hana þegar
tUefni gefst tU og halda uppi spurn-
um um borgarmál, líka hin „óþægi-
legu“ og vandræðalegu, fylgist ég
með henni af velvUja og fordóma-
leysi. Ég er ónæmur fyrir stóryrð-
um stjómmálamanna, hver sem í
hlut á, en bendi Ingibjörgu Sólrúnu
á það í fullri vinsemd að það stækk-
ar hana sjálfa ekki þótt hún teipji
sér að tala niður tU fólks af hroka
og belgingi. Og ekki ætti að þurfa
að taka fram að það hefur engin
áhrif á fréttaskrif DV þótt stjórn-
málamenn og aðrir valdsmenn
kveinki sér undan þeim.
Guðmundur Magnússon
Og ekki ætti að þurfa að taka fram að
það hefur engin áhrif á fréttaskrif DV
þótt stjórnmalamenn og aðrir valds-
menn kveinki sér undan þeim.
Auknar álögur bæjar-
sjóðs á Akureyringa
varasöm
„Það er mín
skoðun að á
þeim tíma
þegar tekjur
bæjarins eru
að dragast
saman og
minnaféertíl
framkvæmda
Sem nemur QlsllBraalHlartarson,
röskum 100
...., , . ftokksimdrihlutabæj-
milljonum.þa arstjómar.
finnst mér sjálfsagt að við nýtum
okkur þá heimild í lögum að
hækka útsvarið um 0,2%, í 9,2%.
Leikskólagjöld hækkuðu siðast
1993 og nú var ákveðið að hækka
þau um 0,2% sem er hækkun
launavísitölu á sama tímabUi.
Hvað varðar sorphirðugjaldið, þá
er það hækkað um þúsund krón-
ur á hverja íbúöareiningu og þaö
er gert til þess að hægt verði aö
endurvinna þann hluta sorps sem
er papþír og plast. Ég hef verið
þeiirar skoðunar að við ættum
að reyna að halda uppi eins mikl-
um framkvæmdum og mögulegt
er. Ég óttast hins vegar vissulega
það að fara til þess lántökuleið-
ina, það hefur sýnt sig að sú leið
er varasöm þótt Akureyri standi
nokkuð vel fjárhagslega eins og
er. En ég hef fallist á þau rök íé-
laga minna í meirihluta bæjar-
stjórnar að doka við og sjá hverju
fram vindur á næstu mánuðum.
Það sem við erum að reyna er aö
halda uppi þeirri þjónustu sem
við höfum nú þegar og flárhags-
áætlunin byggist ekki á mikilli
aukningu þjónustu. Ég tel að
þessar hækkanir á álögum séu
verjandi, vegna þess að þeim
auknu tekjum sem þær færa bæj-
arsjóði á að verja til atvinnuskap-
andi verkefna, þannig er það skil-
greint og hugsað í fjárhagsáætl-
uninni.'*
forsendur
„Það er
ýmislegt sem
mælir á móti
því að leggja
auknar álög-
ur á bæj-
arbúa, eins og
t.d. það aö
launafólk hef-
urekkifengið _1X a
kfllinhækk B|«m6r>œb|ömsK)n,
KdUjiIlíiílvK formaöur Verkalýösfé-
anir SÍÖan ár- lagslns Elnlngar.
ið 1992. Auknar álögur á þeim
tima þegar atvinna hefur: farið
miimkandi og tekjur heirailanna
dragast saman hljóta því að valda
enn meiri erfiðleikum. Það er
mjög mikið um atvinnuleysi á
Akureyri og vandinn sem fólk
stendur frammi fyrir er þess
vegna mjög mikill. Það að bæta
svo gráu ofan á svait með því aö
hækka útsvarið um 0,2%, hækka
sorppokagjald um helming og
hækka leikskólagjöldin er því
fráleitt. Almennt launafólk hefur
nefiiilega ekki fengiö þessa
hækkun. Ég sé því engar forsend-
ur fyrir því að fara að leggja
auknar álögur á fólk. Mér finnst
þaö ekki góö byrjun hjá nýjum
meirihluta í bæjarstjóm aö byijá
á því að haikka álögur á bæj-
arbúa. Á þrengingartímum er
iúns vegai- veijandi að auka lán-
tökur bæjarsjóös og nú eru þeir
þrengingatímar hjá Akureyring-
um.“