Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1973, Qupperneq 81

vöðvaþræðir sjúkra lamba eru mjög viðkvæmir fyrir snögg-
um átökum og standast ekki þá áreynslu, sem lömbunum er
eðlilegt að viðhafa í leik þegar þau hafa nægilegt svigrúm,
þ. e. þegar þeim er lileypt út.
Ef vöðvaskemntdirnar eru ekki miklar um og eftir fæð-
ingu þjálfast þeir vöðvaþræðir sem heilir eru smám saman
til að gegna hlutverki þeirra vanheilu ef svigrúm til hreyf-
ingar er ótakmarkað frá fæðingu. Kvillans verður í þessu til-
vikum því aldrei vart, gagnstætt því sem gerzt hefði eftir
kannski hálfs mánaðar innistöðu og hreyfingarleysi. Stund-
tim kemur það fyrir að lömb drepast rnjög skyndilega úr
þessum sjúkdómi, líkt og um blóðsótt sé að ræða. Skýringin
á þessu er trúlega sú, að hjartavöðvinn hefur skemmzt á
undan öðrum líkamsvöðvum lambsins og það því fengið
hjartaslag. Eru þess þó nokkur dæmi að bændur hafi fengið
lambablóðsóttarbóluefni við þessu, sem að sjálfsögðu hefur
reynzt vitagagnslaust.
Á svæði R. N. hefur orðið nokkuð vart við ófrjósemi í ám,
sem hefur lýst sér þannig að ærnar hafi ekki fest fang eftir
hrút við fyrsta gangmál, og ekki sýnt beiðsli aftur, og því
orðið geldar að vori. Hér gæti selen verið orsök, þar eð það
virðist hafa þýðingu við að festa eggið í leginu eftir frjóvg-
un.
Þá má nefna að stíguskjögurs í kálfum og kvilla í kúm
hefur orðið áþreifanlega vart í Ólafsfirði. Dæmi eru til að
þrír eða fjórir kálfar og einar sex kýr hafi drepizt eða orðið
að drepa á stuttum tíma á sama búi úr kvilla, sem aðrar kýr
læknuðust síðar af á búinu með selengjöf. Breytt fóðrun
kom einnig til, en líkur eru á að koma megi að verulegu
leyti í veg fyrir selenskort með því að nota fiskmjöl og klíð
í fóðurblöndur.
Óeðlileg tíðni á föstum hildum í kúm hefur verið rakin
til selenskorts. Sömuleiðis má nefna að tannlos í sauðfé hef-
ur verið rakið til selenskorts og væri ekki að ófyrirsynju að
kanna hvort hin mikla tannlosalda, sem virðist vera að
ganga yfir sauðfé í landinu, geti átt rætur sinar að rekja til
þess arna.
85