Tíminn - 01.06.1974, Blaðsíða 20

20
TÍMINN
Laugardagur 1. júnl 1974.
Hann borðaði hádeqismatinn, og braut heilann um,
hvaðþaðgæti verið, sem komið hefði Eiríki úr jafnvægi.
Það kom afar sjaldan fyrir, að Eiríkur skipti skapi.
Kannski hefði hann alls ekki verið reiður, heldur aðeins
gramur yfir því að finna ekki eitthvað. Hann hafði
áreiðanlega verið að klæða sig til þess að heimsækja
Svölu.
Síðari hluta dagsíns bólaði ekkert á Eiríki, en Jonas
var sannfærður um að hann væri heima hjá feðginum.
Það var ekkert róið þennan dag, svo að Jónas var önnum
kaf inn við að líta eftir línunum. Meðan hann starfaði að
því, kom séra Ólafur til hans.
— Er Eiríkur kominn heim aftur? spurði presturinn.
— Nei, svaraði Jónas. Hvernig veizt þú, að hann er ekki
heima?
— Ég hitti hann um hádegið uppi í dalnum, handan við
Bjarnarnes, sagði prestur. Ég var ríðandi, en hann gang-
andi, og hann gekk framhjá án þess að hann virtist
þekkja mig, og hann sagði heldur ekki neitt. Það skyldi
þó ekki hafa orðið einhver leiðindi á milli þeirra, úr þvi
að hann kom svona fram?
— Ekki veitég til þess, sagði Jónas.
— Já, eitthvað var það alla vega, sagði séra Ólaf ur, því
að ég hef aldrei á æfi minni séð mann verða eins
breyttan, eldast svo mikið á svo stuttum tíma. Það er
ekki lengra síðan en í gær, að ég óskaði honum til
hamingju með trúlofunina.
— Já, þá hlýtur það að vera þannig, sagði Jónas hugs-
andi.
— Hvað þá?
— Að þau hafi orðið ósátt út af einhverju. Hann hefur
svoætt leiðar sinnar í reiði, en þetta gengur yf ir, og hann
kemur áreiðanlega aftur.
— Já, það gleður mig, að þú skulir vera þessarar
skoðunar sagði séra Ólaf ur, því að mér leizt ekkert á út-
lit hans.
Hann gekk leiðar sinnar, og Jónas hélt störf um sínum
áfram. Jónas hafði ekki verið lengi að venjast þvi,
hvernig málum var komið, já, hann var meira að segja
að verða búinn að gleyma Svölu, sem hvort eð var ekki
fáanleg, og farinn að renna hýru auga til Helgu, sem sá
um húsið fyrir þá. Enda þótt hann hefði helzt viljað vera
sem allra næsttil að hjálpa Eiríki og Svölu, ef eitthvað
hefði komið fyrir þau, einhver raunveruleg hætta, fann
hann til verulegrar ánægju yf ir þeirri tilhugsun, að eitt-
hvað hefði komið upp á milii þeirra.
Hann var einmitt kominn þangadí heilabrotum sínum,
hvaðgæti eiginlega verið að, þegar barið var léttilega að
dyrum, og yndislegt andlit Svölu birtist á næsta andar-
taki í dyragættinni.
Hann spratt á fætur og heilsaði henni.
Hún litaðist um, og roðnaði, því að hún hafði búizt við
aið f inna unnusta sinn, og henni var ekkert um það gefið
að spyrja eftir honum, en Jónas kom henni til hjálpar.
— Hann er ekki heima, sagði hann, og hann var ekki
heima i hádeginu. Hann þurfti að að reka einhver erindi,
og er ekki kominn til baka.
— Jæja, mér datt í hug að líta inn, af þvi að ég átti leið
um, sagði Svala og róaðist alveg við orð Jónasar, sém
voru glöggur vottur þess, að hann sætti sig fullkomlega
við, aðhún kæmi í heimsókn til Eiríks. Ég ætlaði bara að
spyrja hann, hvernig gengi með nýja vélbátinn. Það
verður alveg fyrirtak, að þeir Grimur og Bjarni skuli
aftur komast á sjóinn, og þá nýtur Skarðsstöð góðs af
því.
Hún stóð við opnar dyrnar. Jónas hafði ekki boðið
henni sæti. Það væri alls ekki rétt gert af henni að setjast
niður og tala við hann þarna, þegar engir aðrir væru
viðstaddir. Hann hafði strangar siðareglur varðandi
þess konar.
— Þú hef ur þá ekki séð Eirík í dag? spurði hann.
— Nei, svaraði Svala. En hann hlýtur að koma til okkar í
kvöld. Kemur þú ekki lika? Þu veizt, að okkur þykir
alltaf gaman að sjá þig, Jónas frændi.
Hún fór og Jónas settist aftur, en hann tók ekki til vió
vinnuna. Skyndileg skelfingartilfinning hafði gripið
hann.
Eirikur hafði þá ekki lent i neinni þrætu við Svölu. En
hvers vegna hafði hann þá farið íburtuá þennan hátt, og
hvernig stóð á því, að þessi þyngslakennd greip hann?
Það var ekki endilega f urðulegt háttalag Eiríks, sem olli
ótta hans, heldur þessi skelfilegi grunur um, að hætta
væriá ferðum. Það var eins og ógæfan hefði dunið yf ir
og stæði utan dyra, óséð og óheyranleg, en þó skynjaði
maður hana einhvern veginn.
Eirikur var eini maðurinn, sem hann hafði fundizt
hann vera tengdur. Samband þeirra var innilegt, og
var sterkasti þátturinn, hvað þeir voru ólikir.
Eftir stundarkorn tók Jónas aftur til starfa, en fá-
breytni starfans hjálpaði aðeins til við að auka á illar
grunsemdir hans. Nú var það, að hjátrúnni skaut upp i
huga hans, og hann minntist þess, þegar þeir voru í þok-
unni og heyrðu kallið og áratogin, kall Eiríks og hlátur-
inn frá hinum bátnum, um leið og ósýnilegir ræðararnir
f jarlægðust.
— Það hrópar enginn Frakki eins og þeir gerðu, tautaði
hann. Frakkar!
Eftir smástund lagði hann vinnuna f rá sér og gekk út.
Jón Súrsson var niðri við ströndina að huga að veiðar-
HVELl!
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
V [l^-Efég lendi I vandræðum
, verö ég að muna eitt
orð------ Dreki?
I Égmeina-----^ Hrópa það -
Ihvað á ég að gera/_- eins hátt og
við þetta orð?/ ( þú getur.-^
Laugardagur
1. júni
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Morgunleikfimi kl. 7.20.
13.30 Pianóleikur. Vronský og
Babin leika fjórhent á pianó
verk eftir Schubert, Liszt
o.fl.
14.00 Vikan sem var Páll
Heiðar Jónsson sér um þátt
með ýmsu efni.
15.00 Austurrísk og ungverks
þjóðlögDrengjakórinn i Vin
og ungverskir listamenn
fiytja.
15.45 A ferðinni ökumaður:
Arni Þór Eymundsson.
(16.00 Fréttir. 16.15 Veður-
fregnir).
16.30 Ilorft um öxi og fram á
við Gisli Helgason tekur til
umræðu útvarpsdagskrá
siðustu viku og hinnar kom-
andi.
17.30 Framhaldsleikrit barna
og unglinga :Þegar felliby 1-
urinn skall á’’ eftir Ivan
Southall. Niundi þáttur.
Þýðandi og leikstjóri: Ste-
fán Baldursson. Persónur
og leiendur: Krissi... Sig-
urður Skúlason, Gurri...
Sólveig Hauksdóttir, Addi...
Randver Þorláksson,
Palli... Þórhallur Sigurðs-
son, Maja... Helga Jónsdótt-
ir, Fanney... Þórunn
Sigurðardóttir, Hannes...
Þórður Jón Þórðarson,
Fréttaþulur... Einar Karl
Haraldsson, Sögumaður...
Jón Júliusson.
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Norskt kvöld a. Minn-
ingar frá Noregi- Árni G.
Eylands spjallar um land og
þjóð. b. Sónata nr. 3 i c-moll
op. 45 eftir Grieg. Josef Suk
og Josef Hála leika á fiðlu
og pianó. c. ,,Hún kom með
regnið”, smásaga eftir Nils
Johan Rud. Ólafur Jóhann
Sigurðsson þýddi. Þorsteinn
Gunnarsson leikari les. d.
Hljómplöturabb- Þorsteinn
Hannesson bregður plötum
á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfegnir. Danslög
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
SUNNUDAGUR
2. júni
Hvitasunnudagur
9.00 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir) a. Sálmalög,
Litla lúðrasveitin leikur. b.
Kantata nr. 39, Tokkata i F-
dúr og Kantata nr. 110 eftir
Bach. Einsöngvarar, kór og
hljómsveit útvarpsins i
Berlin flytja, Uwe Grono-
stay stj. Organleikari: Ul-
rich Bremsteller. c. Fiðlu-
konsert i A-dúr (K-219) eftir
Mozart. Pinchas Zukerman
og Enska kammersveitin
leika, Daniel Barenboim stj.
11. Messa I Háteigskirkju.
Prestur: Séra Arngrimur
Jónsson. Organleikari:
Marteinn Friðriksson.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tónleikar.
14.00 Dagskrárstjóri i eina
klukkustund. Torfi Þor-
steinsson bóndi i Haga i
Hornafirði ræður dag-
skránni.
15.00 Miðdegistónieikar.
Söngvar og tónamyndir
Rakhmaninoffs. Arni
Kristjánsson tónlistarstjóri
kynnir.
16.15 Kaffitiminn. Konung-
lega filharmóniusveitin i
Lundúnum leikur létta tón-
list frá Spáni. Leonard
Salzedo stj. Einsöngvari:
Felicity Palmer.
16.55 Veðurfregnir. Fréttir.
17.00 Barnatimi: Ágústa
Björnsdóttir stjórnar. a.
Efni helgað þjóðhátið 1974.
1. Knútur R. Magnússon,
Gerður G. Bjarklind og
Ágústa lesa ritgerð eftir