Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1997, Blaðsíða 38

Stefán Einarsson skipstjóri á Aðalbjörgu RE:
Markvisst unnið að því
að drepa þennan flota
„Hinn hefðbundni bátafloti hefur engan
málsvara og það er unnið markvisst að því að
drepa þann flota. En þetta er sá floti sem
heldur landvinnslunni gangandi. LÍÚ er
alveg búið að gleyma okkur. Enda er enginn
bátamaður í stjórn LIÚ. Sá félagsskapur ætti
bara að heita Togarafélag íslands," sagði
Stefán Einarsson skipstjóri á Auðbjörgu
RE í samtali við blaðiðð.
„Þessir bátar voru skertir í upphafi kvóta-
kerfisins. Þá voru þeir flokkaðir sem síldar-
bátar, humarbátar og þar fram eftir götunum
og kvótinn skertur miklu meira en hjá örum.
Það var fundinn upp allur andskotinn til að
drepa þessa báta nógu skarpt. En þeir gáfu
Norðlendingum sex hundruð tonn afþorski.
Ég hef ekki séð að togari hafi verið skertur
þótt hann hafi farið í úthafið. Ég hef ekki séð
að togari hafi verið skertur þótt hann hafi
farið á Flæmingjagrunn, Reykjaneshrygg eða
í Smuguna. Þessir togarar hefðu aldrei farið í
úthafið nema vegna þess, að það er bátaflot-
inn sem er búinn að kosta þetta með því að
kaupa kvótannaf þeim. Og þegar kvótinn var
settur á fengu togarútgerðir að
kaupa bátana í stað þess að setja vissa
prósentu þarna á milli eins og var. Þetta var
svoleiðis áður, að aflinn skiptist svo til jafnt
milli togara og vertíðarbáta,“ sagði Stefán og
var þungt í honum.
„Nú er að koma miður mars. Allur báta-
flotinn er búinn að liggja í 14 til 16 daga.
Febrúar var sæmilegur en mars kemur út sem
ónýtur. Svo þegar hávertíðin kemur þá hafa
fræðingarnir okkar fundið upp eitthvað sem
heitir hrygningarstopp. Hvað er þá gert við
togarana? Ekki neitt. Þeir fá alls staðar að
dansa lausir. Það er bara hinn hefðbundni
vertíðarfloti sem er stoppaður. Það sjá allir
hvert stefnir og hvað það er sem þessir menn
vilja. ^
Það eru engir netabátar lengur gerðir út frá
Reykjavík. Við bræðurnir vorum síðustu
móhíkarnir. Þegar við vorum að byrja í
gamla daga á vertíðinni var aldrei farið á stað
fyrr en eftir 15. febrúar. Hjá mér tókum við
120 til 130 tonn í sex tólfneta trossur og
helmingurinn gamall frá árinu áður. Ef ein-
hverjum hefði dottið í hug að setja þetta út
fyrir fjórum eða fimm árum hefði hann verið
talinn bandvitlaus. Þetta er allt komið út í
Norðurland vestra
Fækkun vertíðarbáta
frá 1975 52 %
frá 1985 37 %
Hækkun meðalaldurs
frá 1975 14 ár
frá 1985 4ár
28 ára 28 ára
1975 1980 1985 1990 1995
Norðurland eystra
Fækkun vertíðarbáta
frá 1975 31 %
frá 1985 37 %
Hækkun meðalaldurs
frá 1975 17 ár
frá 1985 5 ár
38
Sjómannablaðið Víkingur