Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1997, Blaðsíða 54

Fjöldi sjómanna hefur farist vegna ónógs
stöðugleika, samkvæmt skýrslum sem
komið hafa út. Rætt er um að gera
bragabót, en hún á að taka fimm ár.
Mörgum þykir það alltof langur tími og
vilja sjá aðgerðir mun fyrr. Hér er
dauðans alvara á ferð.
Það er frár
að hafa
sjómenn
sem tilrau
„Ég lít svo á að við séum ekki að horfa
fyrstu skýrsluna sem gefin hefur verið út um
ástand skipastólsins. 1987 var gefin úr skýrsla
sem lýsti vel átandi flotans á árunum 1971 til
1987. Þar kemur meðal annars fram að 114
manns hafi farist á skipum, sem talið var að
hafi farist vegna ónógs stöðugleika," sagði
Kristján Pálsson alþingismaður, en hann
hefur rætt á Alþingi um stöðugleika íslenskra
fiskiskipa.
Skýrslan lýsir döpru ástandi
„Það kemur á óvart að síðar skuii birtast
skýrsla sem Iýsir jafn döpru ástandi og sú sem
nú er til umræðu. Reyndar erum við nú að
ræða bráðabirgðaúttekt á hluta flotans. Það
eru 728 skip tekin út til prufu, mældir tveir
stöðugleika punktar af sex til átta. Öll skip
íslenska flotans er um 2.500. Ef skýrslan er
tekin bókstaflega, má gefa sér að 22 prósent
alls flotans ekki með hreint haffærisskírteini.
Þá erum við ekkt að tala um þau skip sem
hafa engin gögn, skip sem hafa ekki mæl-
gögn, ekki stöðugleikagögn eða úttekt á
öryggiskröfum ogjafnvel ekki teikningar sem
hægt er að nota til að mæla skip. Það er tals-
verður fjöldi skipa sem þannig er ástatt um.
Ef miðað er við þessa skýrslu þá
eru það um 16 prósent skipa sem samkvæmt
þessari bráðabirgðaúttekt, sem ekki hafa
gögn til að hægt sé að mæla stöðugleika þeir-
VlLJA GEFA MÁLINU FIMM ÁR
„Þingmenn almennt tóku vel undir þær
áhyggjur sem ég hef af þessu máli. Það var
tekið kröftulega undir málið, en það voru
ekki allir sammála um hversu hratt á að fara.
Samkvæmt tillögum Siglingastofnunar fs-
lands, er eðlilegt að gefa þessu fimm ár. Þar
til ástandið yrði komið í viðunandi horf.
1988, þegar fsfirðingar voru að missa báta
sína niður, hvern á eftir öðrum, í ísafjarðar-
djúpi, var málið kannað. f Ijós kom að einn af
fjörutíu og fjórum bátum, var aðeins einn í
lagi. Þetta var meginástæðan fyrir þessum
skipstöpum og drukknunum sjómanna.
Skipunum hreinlega hvolfdi og jafnvel í blíð-
skapar veðri. Það var tekið á því máli
samkvæmt sérstakri áætlun og síðan hefur
ekki skip farist af þessum orsökum í Djúp-
inu.
Aætlað var að halda áfram með þetta átak
um allt land, en þá allt í einu skorti fé.
Reynslan er sú að þegar á að gera áætlanir til
lengri tíma dregur úr áhuganum, fjármu-
nirnir hverfa og menn sitja uppi með verk-
efni sem hefúr enga orku. Það þarf peninga
til að reikna út og setja skip sem ekki hafa
gögn. Þegar þetta átak var gert, borgðai ríkið
50 þúsund á hvert skip, til að verkið færi af
stað. Það þyrfti svipað núna, til að knýja
menn til að gera þetta. Útgerðir verða þá að
greiða sinn hluta, og jafnvel úrelda þau skip
sem ekki er hægt að laga.
Ef ekki er hægt að sýna fram sjóhæfni
EIGA SKIPIN EKKI AÐ VERA Á SJÓ
,Allt er þetta þekkt. Það á ekki að taka svo
langan tíma til að koma þessum málum á
hreint. Fimm ár eru alltof langur tími og
hættan er sú að krafturinn fari úr verkinu á
löngum tíma. Það er fráleitt að hafa sjómenn
sem tilraunadýr í þessum skipum til að kanna
hvert sjóhæfi þessara skipa er. Ef ekki er hægt
að sýna fram á að skipin séu í lagi þá eiga þau
ekki að vera á sjó. Hetjumórall hefur lengi
verið meðal sjómanna, en það er að breytast
sm betur fer. Og fjölskyldur sjómanna sætta
sig ekki við að þeim sé att út á einhverjar
54
Sjómannablaðið VÍKINGUR