Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 13

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 13
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 5 hugunum, sem eg hefi talið fyllilega áreiðanlegar. Upplýsingum um vafafugla, sem ekki hafa verið nógu greinilegar til þess, að hægt væri að skera úr því með vissu, um hvaða tegund hafi verið að ræða, hefi eg að sjálfsögðu sleppt. I. NÝIR FUGLAR. 1. Trjáskríkja (Carduelis spinus (L.)). Við þennan fugl hefir aldrei orðið vart hér á landi fyrr en haustið 1939, en þá sást hann á tveim stöðum, í Reykjavík og Vestmannaeyjum, einn fugl á hvorum stað. 25. sept. sást óþekktur fugl í garði við Tjörnina í Reykjavík. Sást síðan öðru hvoru í görðum þar í kring til 4. okt., en þá náðist hann í garði við Laufásveg og var settur í búr. Eg fékk tækifæri til þess að sjá hann, og kom þá í ljós, að þetta var fullorðinn karlfugl (með svai’tan koll) þessarar tegundar. Þegar þetta er skrifað, lifir hann enn góðu lífi. 6.—8. nóvember sást svo annar fugl þessarar tegundar í Vest- mannaeyjum. Eg hefi fengið nákvæma lýsingu af honum frá Þorsteini Einarssyni kennara, og er eg ekki í nokkrum vafa um, að um þessa tegund hefir verið að ræða. Eftir lýsingunni að dæma hefir það einnig verið fullorðinn karlfugl. Þorsteinn skrifar mér, að fuglinn hafi skríkt ákaft, og þar sem hann sé í ætt við sólskríkju, leggur hann til, að hann verði kallaður trjá- skríkja, og finnst mér það vel til fallið. Trjáskríkjan er af finkuættinni (Fringillidae) og er náskyld auðnutittlingnum og svipuð honum að stærð. Karlfuglinn er svartur á enni, hvirfli og höku. Höfuð á hliðum, hálshliðar, fram- anverður háls og bringa er ljósgrængult. Að ofanverðu er fugl- inn allur dökkgrængulur. Kviður gráhvítur. Fuglinn er auk þess allur með daufum og lítið áberandi, dekkri, langrákum, sem eru greinilegastar á síðunum. Vængur svartur með 2 gulum þver- böndum. Að undanskildum miðfjöðrunum 2 eru stélfjaðrirnar gular með svörtum oddi. Nef holdlitað með svörtum broddi, fætur brúnir. Á kvenfuglinum vantar svarta litinn á enni, hvirfli og höku. Fuglinn er allur með miklu meira áberandi, dökkum, langflikrum, og grunnliturinn er miklu grárri, en á gulum lit- brigðum ber miklu minna. Ungir fuglar eru eins á lit og kven- fuglar. — Vænglengd 69—75 mm, nef ca. 10 mm. Stél með all- djúpri sýlingu.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.