Æskan - 01.09.1974, Blaðsíða 37

g hef heyrt margar fslenzkar kon-
ur segja: — Ég vildi, a5 ég ætti
góðan garð, svo að ég gætl farið
í sólbað.
Þær segjast feimnar við að láta sjá
si9 í sundbol. Líklega segja þær þetta
saif, því þegar ég var á Italíu, tók ég
eftir að þar mátti sjá konur á öllum
sldri, og í góðum holdum, aldeilis ó-
feimnar, spókandi sig í bíkíníbaðfötum.
Þegar ég fór Inn í verzlun [ Róma-
Þ°rg, til að kaupa mér bíkiní, var ég
sv° oft spurð hvaðan ég væri. Eftir
æiklar útskýringar áttaði afgrelðslu-
stúlkan slg á því, að ég var frá Islandi
en ekki Irlandi, eins og hún hafði hald-
ið fyrst. Það fór hrollur um hana og
hún sagði: — Islandl! Hræðllegt! Ekki
geturðu notað bíkiní á fslandl?!
Jú! Ég hélt nú það! Svo reyndi ég að
útskýra fyrir henni allar dásemdlr Is-
iends: Jarðhita, hreint loft, tært vatn,
óspiiit land, bjartar nætur, heitan Golf-
straum, fagrar byggingar, góða lífsaf-
komu, og ég velt ekki hvað og hvað!
Þá sagði hún: — Já, mér fannst þú
iika of há til að búa í snjóhúsi!
Er ég hafðl svo sannað mál mitt með
Þvf að sýna henni nokkrar lltfagrar
niyndlr frá þessu góða landi, áttl hún
Þá ósk heitasta, að eiga eftir að heim-
sækja þetta ævintýraiand.
Þetta rifjaðist upp fyrir mér elnn dag-
inn, þegar einn góður vinur ÆSKUNNAR
sagði: — Farðu í bíkiní, svo ökum við
hrlnginn og ég tek mynd af þér, Eem é
að heita „Sumar á Islandi".
■— Hrlnginn! Ertu frá þér! sagði ég,
°9 datt vitanlega aðeins einn hrlngveg-
Ur í hug, því nú stefna flestir að þvi að
aka hringinn í kringum í landið.
En það er hægt að aka ýmsa hringi,
Þótt ekki farl maður strax þann hlnn
eina mikla hringveg. Ég fór svo að gizka
á hvaða hrlng ættl að aka; Þingvalla-
Þringinn? Hringinn krlngum Tjörnina?
Og allt niður í hringinn kringum húsið!
Sá hrlngvegur, sem Ijósmyndarinn
átti vlð, liggur gegnum Heiðmörklna,
Þið fagra útivlstarsvæði okkar Reykvik-
inga.
Já, Heiðmörk er yndislegur staður, en
liklega gleyma þvi marglr höfuðborgar-
Þúar vegna þess, að hún er of nálægt
Þelm. Það er eins og okkur finnist nauð-
synlegt að þjóta sem lengst burtu frá
borginnl, ef vlð eigum frf. Þá kærum
við okkur kollótt, þótt sólin nái ekki að
skína gegnum rykmökklnn, 6em hylur
bilinn. Þá fer oft hálfur dagurinn f
keyrslu, og mfnna verður af útiveru. En
þeir, sem hafa uppgötvað Heiðmörklna
hætta sliku. Þangað er hægt að hafa
með sér nesti, og það er dásamlegt að
borða og drekka úti í guðsgrænni nátt-
úrunni. Þar getur maður legið í 6ólbaðl
og andað að sér angan blóðbergs og
birkis. Heiðmörkin er svo stór, að vilji
maður þykjast vera elnn f heiminum, þá
getur maður það.
Vissulega er Helðmörkln dásamleg,
en það er vegurinn um hana ekki. Ég
vona bara, að við þurfum ekki að biða
þangað tll á 1200 ára afmæll þjóðarinn-
ar eftlr góðum vegi um Helðmörkina.
Þegar hann verður tilbúinn, geta höfuð-
borgarbúar rennt þangað á nokkrum
mínútum.
Og ef drottning himinslns verður elns
örlát á geisla sína og í sumar, geta þær,
sem engan garð eiga að húsabaki, samt
sem áður spókað sig í bikfní á sólsklns-
dögum — f sínum eigln garðl, HEIÐ-
MÖRKINNI.
Kær kveðja,
Ingibjörg.
Ljúkið við myndina. Hvað ætli sé hér? Það getið þið séð,
ef þið dragið línu frá punkti 1 til punkts 30. Litið síðan
myndina.
35