Æskan - 01.09.1974, Blaðsíða 25

Orsakir eldsvoda
Orsakir eldsvoSa eru að sjálfsögðu mismunandi í hlnum
ymsu löndum og eru ekki hinar sömu ár frá ári. Taki maður
ekki tillit til sérstakra náttúruaðstæðna, sem í sumum lönd-
um valda miklum skógar- og sléttueldum, þá er tölfræðin
fyrir hin ýmsu lönd, er standa á líku menningarstigi, mjög
lík. Tíðasta orsök eldsvoða (24—25%) er eldsvoðl af völd-
um eldinga. Þar á eftir koma svo eldsvoðar, sem stafa af
lélegum urribúnaði reykháfa (17—18%). Þá koma næst
eldsvoðar vegna kyndingar- og eldunartækja (12—13%).
Eldsvoðar af öðrum orsökum eru undir 10%. Eldsvoðar
vegna rafmagnstækja eru rétt rúmlega 5%, gleymd strau-
járn o. þ. h. Eldsvoðar út frá vindlingum eru um 4%. —
íkveikjur ná ekki 2%. Þær eldsvoðaorsakir, sem eftir eru,
ná engar 1/10%.
Tarzan hélt inn í þessa gjá og varð hann að renna sér
a hlið, svo að hann kæmist áfram. Á eftir honum komu
Svöl'tu hermennirnir hans. Við bugðuna á gjánni enduðu
tr°Ppurnar, og gjáin varð breiðari og greiðari yfirferðar,
hún lá enn í mörgum krókum og beygjum, þar til
lún endaði í litlum garði.
Hinum megin við hann var múrveggur, engu lægri en
ytn. Þessi innri múrveggur var alsettur litlum, sívölum
tUrnum og oddhvössum steinvölum. Þær voru sums staðar
ottnar niður, en annars var þessi múrveggur miklu
traustari en sá ytri.
Ánnar þröngur gangur lá gegnum þennan múr, en við
enda hans komu þeir Tarzan inn í rúmgóða götu, en við
enda hennar voru stór og hrikaleg steinhús, hlaðin upp
granít-björgum. Tré höfðu fest rætur víðsvegar í
Ustunum og víða huldi vafningsviður veggi og múr-
te>nsgarða. Húsið andspænis þeim virtist þó síður vaxið
, atningsviði en hin og því var bersýnilega betur við
dið, Það var hið mesta stórhýsi með voldugum kúpli
uppi. _ Inngangurinn í það var rúmgóður, með
Tnaröðum til beggja handa. — Var fugl einn mikill eða
höggvinn úr steini efst á hverri súlu.
^ ^leðan apamaðurinn og félagar hans störðu undrandi
fornfálegu mannvirki, urðu margir þeirra varir
í h hreyfinSu innt 1 húsinu. Dökkir skuggar voru á ferli
urökkrinu, augun festi ekki á þeim — hér var aðeins
. ni óljósa tilfinningu að ræða um það, að líf bærðist
^ an veggja þessarar löngu gleymdu borgar, sem leit þó
0 hrörlega út, að varla var trúlegt, að líf gæti leynzt
þarna innan veggja. — Gat það skeð, að hér byggju af-
komendur þeirra, sem endur fyrir löngu höfðu reist þessa
stóru borg?
Tarzan varð nú aftur var við, að eitthvað var á hreyf-
ingu innan veggja þessa musteris.
„Komið,“ mælti hann. „Við skulum sjá, hvað felst á
bak við þessa eyðilegu veggi.“
Menn hans vildu ógjarnan fylgja honum, en þegar þeir
sáu, að hann gekk óhikað inn um hliðið, komu þeir á
eftir honum í þéttum hnapp, auðsjáanlega dauðhræddir.
Sams konar óp og það, er þeir heyrðu um nóttina, hefði
nægt til þess að reka þá á flótta sömu leið og þeir voru
komnir.
Tarzan hélt ótrauður áfram, og er hann kom inn í
húsið, fann hann, að mörg augu horfðu á hann. Þrusk
heyrðist í skugga anddyris rétt hjá, og hann var fullviss
um, að hann sá mannshönd, sem sleppti handfangi á hurð,
er lá að hvelfingu þeirri, er hann nú stóð í.
Gólfið var steypt, en veggir allir voru úr höggnu og
slípuðu graníti. Voru alls konar dýra- og mannamyndir
höggnar á þá. Sums staðar voru töflur úr gulum málmi
greyptar í veggina. — Þegar hann kom nær einni af þess-
um töflum, sá hann, að hún var úr gulli og þakin mynd-
letri.
Bak við þetta herbergi voru mörg önnur. Tarzan fór
um þau og sannfærðist meir og meir um auðlegð þeirra,
sem byggt höfðu þessa borg. í einu herberginu voru t. d.
sjö súlur úr skíra gulli og í öðru var sjálft gólfið úr þess-
um dýra málmi.
23