Æskan - 01.09.1974, Blaðsíða 49

Heimili fyrir tígrishvolp
lan, tígrisdýr frá Sumatra í dýragarSinum í Alma
Ata, höfuðborg Kazakstan, neitaði algerlega að
faekja móðurskyldur sínar, eftir að hafa alið þrjá hvolpa.
Tveir þeirra dóu en sá þriðji var tekinn í fóstur af Lidiu
°9 Enver Sarjnov, sem baeði eru magisterar í náttúru-
vísindum.
Lipotsjka litla, eins og hvolpurinn var kallaður, fékk
heimili á ibúð á annarri hæð í stóru húsi, en það gekk
ekki þrautalaust. Fyrst varð kötturinn, sem fékk það
hlutverk að annast um Lipotsjka, hræddur við þetta ,,fóst-
ui"barn“ og forðaði sér burt. Þvi varð Sarjnovfjölskyidan
Lipotsjka hefur gaman af að heyra Lenu, dóttur Sarjnovs-
bjónanna, sem er í barnaskóla, lesa ævlntýri upphátL
Lidia Sarjnova baðar tígrisdýriS Lipotsjka.
sjálf að hjúkra því. Þar var annazt um Llpotsjka eins og
raunverulegt barn og hún látln fá sömu umönnun og
ungabörn. En það leysti ekki allan vandann. Lipotsjka
neitaðl að nota togleðurstúttuna, svo að það varð að
mata hana með lyfjadropateljara til þess að koma mjólk-
inni inn fyrir fastlokað ginið og binda utan um hramm-
ana á henni. Nú er erfiðasti tíminn um garð genginn.
Lipotsjka er orðin fimm mánaða. Hún er fjörug og ánægð
og hefur ágæta matarlyst. Nú étur hún með beztu lyst
allan „tígrisdýraskammtlnn" sem hún fær frá dýragarð-
inum: 12 kíló af nýju kjöti, egg, mjólk og grænmeti.
Lipotsjka er uppáhald allra. Hún er bllð og félags-
lynd og leikur sér gjarnan við fólk og loðhundlnn Katja.
En hún þolir ekki að vera ein og verður mjög einmana,
ef hún er skilln eln eftir I Ibúðinni. Og gleði tlgrisdýrs-
ins er takmarkalaus, ef einhver úr fjölskyldunni kemur
aftur helm.
Að þvl er dýrafræðingar segja, getur það verið hættu-
legt fyrir fólk að hafa tlgrisdýr á heimilum slnum, og
þess vegna verður Lipotsjka brátt flutt I dýragarðinn I
Alma Ata til framtiðardvalar.
reynist mikið verk að reyta handa þeim gras og lauf. Þeir þurfa mikið að éta, en vaxa líka ört. Og brátt verða þeir svo spakir,
aS órengirnir geta sleppt þeim út, til að láta þá leita sér matar sjálfa. Og þeir koma alltaf heim aftur á kvöldin. — 8. Mamma
hu9sar til vetrarins, sem nú nálgast óðum. Drengirnir hjálpa henni til að safna jurtum, sem nefndar eru skarfakál, og eru
á9æt vörn gegn skyrbjúg. Mamma veit, að ef þessa plöntu vantar I vetrarmatinn, geta tennurnar losnað og dottið úr mönn-
Uít1— 9- Dag nokkurn kemur Oddur heim móður og másandi.
47