Skírnir - 01.12.1919, Qupperneq 78

284
Færeysk þjóðernÍBbarátta.
[Skirnir
latið tað verið sær maktpáliggjandi, at kava faroyskt
millum fagini i feriekurausunumc.
Svona kafia er hryggilega auðvelt að leggja út á
dönsku. En auðvitað er þetta tekið af versta endanum.
Mestalt, sem skrifað hefir verið á færeysku á síðari árum,
hefir verið á sérlega hreinu og vönduðu máli. Oft hafa
Færeyingar leitað til íslenzku, og fengið þaðan orð, sem
þá vanhagaði um. En talmálið er fult af dönskum orðum
eftir sem áður.
Það sem einna mest vantar, eru innlendar kenslu-
bækur í skólana. Færeyingar hafa eignast málfræði, les-
bækur, biblíusögur, jurtafræði og reikningsbók. Enn vant-
ar landafræði, dýrafræði og sögu, þar sem gengið sé út
frá Færeyjum og ekki Danmörku. Fyrir nokkrum árura
sótti kennari einn um styrk til að semja landafræði, sem
sniðin væri við hæfi færeyskra barna. En amtmaður setti
upp að bókin skyldi vera á dönsku, og því vildi hinn
ekki ganga að.
VI.
Það eru ekki meira en hér um bil fimm aldir siðan
að sama tunga gekk um allar eyjar í Atlantshafi norðan
Bretlands.
Nú er öldin önnur. Hjaltland hvarf til Skotlands sem
fyr segir, og Orkneyjar fylgdu því. Grænlendingar hinir
fornu voru drepnir niður, af því að enginn kom þeim til
b]álpar þegar mest lá á.
Island og Færeyjar eru eftir. Við vitum ekki hve-
nær röðin kemur að okkur. En hún er komin að Fær-
eyingum. Þjóðerni þeirra er í háska. Ef ekki er tekið í
taumana, má vel vera að það glatist.
íslandi er það tjón, sem ekki verður bætt. Við miss-
um að vísu ekki hluta af sjálfura okkur, en þó þann
frændann, sem okkur er skyldastur og líkastur.
Við getum stutt Færeyinga á marga vegu.
Fyrst og fremst getum við keypt færeyskar bækur