Kirkjuritið - 01.03.1956, Síða 4

þrir sálmar
i.
Syng dýið vorum skapaict' og hena, Guðs hjöið,
— heíji englai söng. —
Hann Soninn af miskunn gat syndugii jöið.
Slá höipuna Diottni til dýiðai!
Lát helgiljóð, sálmaskáld, hljóma um stoið,
— hiæi þú gullinn stieng, —
og kveð þú um Jesúm, Guðs eilífa oið.
Slá höipuna Diottni til dýiðai!
Af eldmóði hjaitnanna ómai þá laust,
— Andinn með oss ei, —
sem flytui oss hjálpanáð, huggun og tiaust.
Slá höipuna Diottni til dýiðai!
II.
Kiistin sál, ó, sjá þú! Héi
siguipálmum stiáðui ei
vegui heim í himna lann, —
hann ei opinn, — gakk þú hann!
Hátt hei kiossinn heims um lönd,
hætt ei leið á tæpii lönd,
en með Jesú öiugg þó, —
engilveind þéi náð hans bjó.