Uppeldi og menntun - 01.01.1994, Blaðsíða 120

BRAUTARHOLTSSKÓU OG INDVERSKI SYSTURSKÓLINN BEDKUVADOR
vakið hvað mesta athygli er systurskólaverkefnið sem er á margan hátt framandi og
óvenjulegt, en um leið gefandi fyrir nemendur og kennara.
SYSTURSKÓLI Á INDLANDI - AÐDRAGANDI
Á haustdögum árið 1990 áskotnaðist mér bæklingurinn Syskonskola - Rád och
erfarenheter frán tre u-lander sem SIDA Informationsbyrán í Svíþjóð gaf út árið 1988
(Sandin o.fl.). Eftir að hafa lesið bæklinginn fékk ég mikinn áhuga á að reyna það
sem þar er lýst með nemendum mínum í Brautarholtsskóla. Ég sá fljótt að verkefnið
gæti haft mikið uppeldislegt gildi, en það þyrfti þó að undirbúa vel og vinna skipu-
lega. Á þeirri forsendu var sótt um styrk í Þróunarsjóð grunnskóla. Það var svo
mikil hvatning að fá jákvætt svar frá sjóðnum.
Fljótlega komumst við í samband við Svíann Áke Sandin sem er einn af stofn-
endum TUFF (Tyresö Ulands- och Fredsförening). Hann sendi okkur ýmiss konar
efni sem kom að miklu gagni í þróunarstarfinu. í mars árið 1992 rann stóra stundin
upp. Þá eignaðist Brautarholtsskóli systurskóla á Indlandi sem heitir Bedkuvador. í
sama mánuði heimsótti ég Áke og fleiri kennara í Svíþjóð sem hafa reynslu af
systurskólastarfi. Það var mjög lærdómsríkt að sjá og heyra hvernig skólar í Tyresö
og Enskede vinna með systurskólum í þróunarlöndum.
Eitt meginmarkmið systurskólaverkefnis Brautarholtsskóla var að fá fleiri skóla
með í þetta hjálparstarf, sem enn hefur ekki gerst. Þó bendir allt til að nokkrir kenn-
arar og nemendur í Hjallaskóla í Kópavogi ætli að byrja á systurskólasamskiptum
við Indland á skólaárinu 1994-1995.
UPPHAF SYSTURSKÓLASTARFS
Til að hægt sé að koma á samstarfi við systurskóla einhvers staðar í þróunarlöndum
þarf það fólk sem ætlar að vinna saman að vera jákvætt. Starfið krefst þolinmæði
því samskipti við þróunarlönd eru torveldari en samskipti við nágranna okkar á
Vesturlöndum. Það er nauðsynlegt að kynna sér vel systurskólastarf almennt áður
en verkefnið er sett af stað. Kennarar mega ekki vera tvístígandi og hætta kannski
við rétt eftir að verkefnið er hafið. Það gæti skapað gífurleg vonbrigði í systurskól-
anum og væri ekki siðferðilega rétt breytni. Grunnur að öflugu systurskólastarfi er
góður undirbúningur. Myndbönd og litskyggnur frá systurskólaverkefnum, t.a.m.
í Svíþjóð, geta svarað mörgum spurningum sem vakna hjá kennurum. Þegar til
lengri tíma er litið er æskilegt að systurskólaverkefnið verði viðurkennt sem eðli-
legur þáttur skólastarfsins og það þarf helst að falla auðveldlega að námsgreinum
skólans, t.d. heimilisfræði, tónmennt, landafræði og sögu. En auðvitað er það í
verkahring hvers skóla að skipuleggja verkefnið með hliðsjón af eigin kennslu-
háttum.
Samfélagið er umlykur skólann þarf að fá upplýsingar um framvindu systur-
skólaverkefnis. Kynningafundir fyrir foreldra eru nauðsynlegir og einnig skiptir
umfjöllun fjölmiðla miklu máli. Kannski eru fjölmiðlar ekki mjög uppteknir af
skólastarfi á íslandi, en það ætti að vera skylda þeirra að skýra meira frá ýmsu
118