Vera - 01.06.1998, Page 37

innkaupum, flutti húsgögnin úr
Tollvörugeymslunni í Kópavoginn, afgreiddi í
búðinni, hélt utan um fjármálin og sá um öll
þrif.
Eftir nokkrar vikur var allt komið úr
böndum. I stað rólegheitanna, sem ég hélt að
biðu mín, vann ég myrkranna á milli.
Mexíkönsku húsgögnin urðu ekki síður
vinsæl en þau indversku, þau heinlega runnu
út svo ég varð að ráða stúlku og lengja
opnunartímann. Síðan var ráðin önnur stúlka
og fljótlega eftir það tveir karlmenn sem
vinna við viðgerðir og almenn lagerstörf.
I dag eru tvö og hálft ár liðin frá því að ég
byrjaði í 20 fermetra herberginu en er nú
komin með ca. 250 fermetra verslun og 350
fermetra lagerpláss. Um næstu árarnót fer ég
svo í 1000 fermetra eigið húsnæði í
Smáranum í Kópavogi sem ég er um það bil
að festa kaup á.
Verndarinn fer ekkert án min
Ferðalög eru mitt líf og yndi og er ég búin að
ferðast mikið í leit að nýjum vörum. Auk
minna venjulegu ferða til Indlands og Mexico
hef ég farið til Indónesíu og Suður Afríku og
nú hyggst ég halda til Egyptalands til að
athuga hvað þeir eru að framleiða þar. Mig
langar til að búðin mín hafi framandi
andblæ, ég hef ekki áhuga á að keppa við
húsgagnaverslanir á Islandi sem selja hin
svokölluðu hefðbundnu húsgögn frá
nærliggjandi löndum þó að óneitanlega væri
dálítið auðveldara að eiga við það. Eg þarf
stundum - og ansi oft - að sýna mikla
þolinmæði og skilning á þeim mjög svo ólíku
menningarheimum sem ég er að eiga
samskipti við. Hvernig eiga menn sem t.d.
hafa aldrei setið á stól að ímynda sér að hann
þurfi að hafa einhverja ákveðna hæð, eða að
allir stólfætur þurfi að vera jafn háir? Svona
smámunasemi skilja þeir ekki og ég verð að
skilja það og sætta mig við það.
Ég stend á krossgöturm núna, eina ferðina
enn. Ég spyr sjálfa mig hvernig gat ég lent í
þessu, að vera komin með stórverslun, og
hvernig endar þetta? Skyldi mér takast? Hef
ég lært nóg og skyldi verndarinn minn halda
áfram að vaka yfir mér?
Ég trúi því að ég sé búin að ganga mína
reynslugöngu og ég trúi því að ef ég klóra
mig út úr erfiðleikunum í hvert sinn sem þeir
koma upp, og er heiðarleg við sjálfa mig og
aðra, þá fylgi verndarinn mér langt. En
verndarinn fer ekkert án mín og ég verð alltaf
að taka mínar ákvarðanir ein og standa og
falla með þeirn.
Ég er um það bil að fá stóra húsið sem mig
dreymdi um - en því fylgir ekki
stórfjölskylda, heldur stórverslun. Og ég get
trúað ykkur fyrir því að stundum finn ég fyrir
sjálfri mér sem húsmóður í búðinni rninni,
með fullt af góðu fólki í kringum mig, og þá
líður mér vel.
Ég óska Brautargengiskonum innilega til
hamingju með þessa glæsilegu sýningu. Ég
óska þeim velfarnaðar í starfi. Ég vona að
draumar þeirra rætist og ykkur öllum þakka
ég áheyrnina.
Fyrirlestur Bríetar
b æ k u r
og fleira ó bók
ýlega kam út bák á vegum Lærdómsrita Hins ís-
lenska bókmenntafélags sem mikill fengur er að
fyrir íslenska kvennabaráttu. I bókinni eru endurút-
gefnir textar sem mótuðu umræðu íslendinga um und-
irokun kvenna og réttindi þeirra i lok siðustu aldar og
langt fram eftir þessari öld. Uppistaðan er ritið Kúg-
W1 kvenna eftir John Stuart Mill en meðfylgjandi
eru tveir fyrirlestrar sem má telja höfuðrit kvenrétt-
indabaráttu 19. aldar á Islandi og hafa verið ófáanleg-
ir lengi, þ.e. fyrirlestur Brietar Bjarnhéðinsdóttur Um
hagi og réttindi kvenna frá árinu 1887 og fyrirlestur
Páls Briem Um frelsi og menntun kvenna frá árinu
1885. Fróðlegt forspjall er eftir Auði Styrkársdóttur.
Kúgun kvenna kom fyrst út í Reykjavík á kostnað Hins íslenska kven-
félags árið 1900. Hún hafði þá farið sem eldur í sinu unt Evrópu og
hinn enskumælandi heim frá því hún var gefin út árið 1869. í Dan-
mörku þýddi Georg Brandes ritgerð Mills þegar í stað og gaf út með
herskáum formála í nóvember 1869 undir heitinu Kvindernes
Underkuelse. Þessi danska þýðing mun hafa verið í umferð hér á landi
og studdist íslenski þýðandinn, Sigurður Jónsson frá Eyjólfsstöðum í
Vatnsdal, einkum við hana.
Mill segist einkum leitast við að sýna fram á tvennt í riti sínu. Annars
vegar að þau rök sem notuð eru gegn réttindum kvenna séu haldlaus.
Hins vegar að aukið frelsi kvenna og þátttaka þeirra í starfsemi samfé-
lagsins myndi bæta almannahag. I samræmi við þessi markmið rök-
ræðir hann og hrekur helstu viðteknar hugmyndir gegn kvenfrelsi og
rennir jafnframt stoðum undir þá skoðun sína að það hamli bæði ein-
staklingsþroska og farsæld þjóða að meina helmingi mannkyns aðgang
að samfélaginu. Hann ver stórum hluta ritsins í að sýna fram á getu
kvenna og hæfileika til að vinna flest störf sem í boði væru og sinna
nárni til jafns við karlmenn.
Fyrirlestur Páls Briern, Um frelsi og menntun kvenna, var fluttur 19. júlí
1885 og gefinn út í Reykjavík hjá Sigurði Kristjánssyni bóksala sama
ár. Páll kallar erindi sitt sögulegan fyrirlestur, enda leitast hann við að
gera grein fyrir sögu kvenfrelsismálsins, einkum í Englandi og í Banda-
ríkjununt og veitir prýðilegt yfirlit yfir hana. Jafnframt hugleiðir hann
stöðu kvenna á Islandi frá fornu fari.
Bríet Bjarnhéðinsdóttir flutti Fyrirlestur um hagi ag rettindi kvenna þann
30. desember 1887 í Bárunni í Reykjavík. Fyrirlesturinn var auglýstur
sem fyrsti opinberi fyrirlestur konu á Islandi. Sigurður Kristjánsson gaf
fyrirlesturinn út árið eftir. Bríet ræðir stöðu kvenna í nágrannalöndum
okkar og gerir síðan grein fyrir ástandinu í þeim málum á íslandi. Sér-
staklega lætur hún sig varða menntun kvenna og telur hana augljóslega
lykilinn að bættri stöðu þeirra.
Það voru nemendur og kennarar í kvennafélagsfræði við Háskóla ís-
lands sem á vordögum 1995 skoruðu á Bókmenntafélagið að sjá til
þess að Kúgun kvenna yrði aftur aðgengileg íslenskum lesendum.
„Svo skemmtilega vill til að Kvenréttindafélag íslands varð 90 ára á
útgáfuári bókarinnar, 1997. Það segir sitt um stöðu þessara mála und-
ir lok tuttugustu aldarinnar að enn má sækja vopn í baráttunni fyrir
kvenfrelsi í þá texta sem hér eru birtir,” segir í fréttatilkynningu frá út-
gefanda.
Þeir lesendur Veru sem hafa áhuga á að eignast bókina á kynningar-
verði, kr. 2.490, geta haft samband við forlagið í síma 588 9060 milli
kl. 13 og 17.
v€ra 37